TEERY emera. Triumph TR4, TR5 i TR6 w jedynie słusznej

Ten wątek raczej skończy się rozwijać w momencie, gdy się zaczyna. Chyba, że coś jeszcze się trafi, ale to mało prawdopodobne, bo jest kilka jeszcze, które chętnie bym widział u siebie, ale w ogóle prawie się nie pokazują, albo w cenach poza moimi możliwościami.
TRIUMPHy TR4, TR5 i TR6 zawsze mi się podobały. Typowe Brytyjskie roadstery o prostej linii. Zawsze, gdy widziałem któregoś, to miałem w głowie określenie „skuteczny”. W sensie, że tego typu samochód tak właśnie powinien wyglądać.
Ta moja mini kolekcja zaczęła się jakieś 2 lata temu. Na Hobby w Poznaniu w jednym ze sklepów zobaczyłem TRIUMPH TR5 SCHUCO PRO-R (limit. 500 szt.). Ponegocjowałem i przy zakupie kilku modeli jakoś to przełknąłem

Żywiczne Schuco, czyli wydania ProR, to według mnie modele najwyższej jakości. Bardzo lubię ten model

Następny był chyba TRIUMPH TR6 od Solido kupiony drogo na giełdzie w Warszawie, ale za to w klasycznym kolorze „british racing green". Taki impuls mną pokierował…

Potem, to już zacząłem szukać i mam taką zbieraninę. Triumph TR4 – TR6 zasługuje wg mnie na godniejszą reprezentację wśród modeli. Podobnie jak różne wersje ewolucyjne Triumpha Spitfire’a i MG. Ale jest to, co jest.

TRIUMPH TRS LM 1961 #25 M. Becquart - M. Rothschild 8 i TRIUMPH TRS LM 1960 #28 K. Ballisat - M. Becquart oba od SPARKa. Pewnie są i inne, bo w obu latach startowały teamy 3 załóg. Te 2 modele trafiłem u jakiegoś sprzedawacza na Łotwie chyba. Łukasz też coś tam dla siebie znalazł i dzięki temu koszt wysyłki spadł znacząco. Lubię takie zakupy.
A z tym występem w 24h LeMans, to ciekawa historia jest. W 1960 wszystkie 3 TRy dojechały do mety, ale poza czasem, który obejmował klasyfikację wg zajętych miejsc. Za to w 1961 zajęły miejsca 9., 11 i 15 (!!), więc wygrali klasyfikację zespołową producentów. W czasach dominacji Ferrari, Porsche i Maserati. Przed trzecim Triumphem, który zajął 15. Miejsce był jeszcze Abarth i Lotus. Takie jaja.

Oba modele Sparka są naprawdę dobre. Zaś oryginał, czyli TR3 w nowej „skórze”, to zapowiedź TR4, bo nadwozie, to już jakby niedokończony TR4. A mechanicznie, to już zupełnie nie był TR3. Miał inny rozstaw kół, inny rozstaw osi i oczywiście inny silnik zwany Sabrina.

Na bezrybiu, i rak ryba. Więc sięgnąłem, do różnych starszych wypustów, które mają swój urok. Np. otwierane drzw, maska silnika i klapa bagażnika. TRIUMPH TR5 ELIGOR.

Nie przeczytałem całej książki o TR-ach, więć nie wiem, co oznacza w nazwie IRS. Za to wiem, że ten model kupiony na Alle jest lekko draśnięty „zębem czasu” TRIUMPH TR4A-IRS 1965 model MATCHBOX-DINKY z 1990 roku. To chyba vintage?

Znalazłem też wersje policyjne. Wcale nie zmyślone przez producentów modeli. Tak było. Sporo można poczytać o tych autach ganiających złoczyńców po drogach Anglii. Aż się pojawiły odpowiednio szybkie wersje zamknięte samochodów, np. Fordy Capri. TRIUMPH TR4A SALFORD CITY POLICE CORGI-VANGUARDS limit. #610/1000 i zaraz potem Triumph TR4 Police Southend-On Sea Constabulary limit. #0255-1000 Vanguards, na dodatek z certyfikatem Wink

Powiedziałbym, że niespodziewanie przyzwoicie wykonany model, biorąc pod uwagę producenta i datę produkcji modelu. To samo wypada powiedzieć też o następnym.

Mam też TRIUMPH TR6 1970 od NOREVa. Fajny model – solidny, fajnie mi pasuje do oryginału 1:1, który siedzi mi w głowie. Kiedyś baaaaaaardzo dawno temu widziałem w takim Wojciecha Fibaka.

Na koniec zostawiłem „wisienki na torcie”. Jedna z nich, to model od Matrixa. Nie wiem w jakim nakładzie wydany, podejrzewam, że skandalicznie niskim, bo auto kompletnie nieznane. Model kupiłem bez oryginalnego opakowania i bez jednej wycieraczki (ale to akurat się zmieni wkrótce, prawda Rafał?). Triumph Italia Vignale Michelotti 1959 by Matrix. Piękne wg mnie auto i model niczego sobie

Druga wisienka i do tego pewnie ostatni na długo wpis w tym temacie, to ostatni i to sprzed kilku dosłownie dni zakup w sprawie 1:43 TRIUMPH TR-X 1950 od AUTOCULT. Czyli limit. 1/333. Brzydkie auto, piękny model. Chociaż ma niestety wady lakiernicze (i na szczęście chyba tylko takie).

Ostatnie zdjęcie z ulotką w tle dla pokazania tej „buły” z zapiętym dachem. Nic mu to wg mnie nie pomaga w sprawie urody. Może to i lepiej, że auto nie trafiło do produkcji. Chyba byłaby klapa…

Państwo niech się przyjrzy łaskawym okiem pokazanemu na koniec „temu modelu” i całemu tematowi. Proszę o żywe zainteresowanie i reakcje. Też żywe i spontaniczne Wink

Przepiękne i niesamowicie interesujące miniatury jak i Ich odpowiedniki w naturze, zresztą brak jest słów na wyrażenie emocji i podziwu, tutaj tej marki. Dobre "przyprawy" do kolekcji Wink

.

Mareczku, jak zawsze ciekawa historia serii modeli jednej marki. A i modeliki zacne.

Co do IRS to chyba TR4A nie ma nic wspólnego z amerykańskim system podatkowym, a najpewniej chodzi o niezależne tylne zawieszenie (w odróżnieniu od IFS - dot. przedniego zawieszenia).

Ciekawie się zapowiada. Możemy się spodziewać ostatniego tchnienia Triumpha, czyli "genialnie' wykończonego TR7/TR8? Smile

Silver Bullet faktycznie nie jest zbyt piękny, ale taki model też mi się marzy w mojej kolekcji.

PS. Właściwie to do tej kolekcji przydałby Ci się jeszcze GTR4 Dove. Jest zestaw tego samochodu od TW Collection 85 w białym metalu. Niestety to batdzo rzadki model.

Mareczku, zacne TEERY Ok!

Ale mi się widzi, że u Ciebie powinny zagościć jeszcze wcześniejsze modele
TR1, 2... Tu wybór jest dość duży a i same autka są ciekawe Smile

Bardzo ładna mini kolekcja ciekawej marki. Miło popatrzeć 👍
Dla mnie modele mają szczególną wartość jeśli odzwierciedlają znane mi prawdziwe samochody. Dlatego życzę Ci żebyś mógł kolekcję powiększyć o czerwony kabriolet TR2, wydany przez Spark. Takim samochodem startował m.in. Michał Nahorski, kilkukrotny automobilowy mistrz Polski. I niestety zginął w nim wraz z Janem Langerem w wypadku pod Chęcinami w lipcu 1959 roku.
Obydwaj byli utytuowanymi zawodnikami Automobilklubu Śląskiego i konstruktorami samochodów sportowych.

Marku, w komentarzu MAX`A masz odpowiedź na pytania co będzie z mojego TEERA Very Happy

Piękna kolekcja! W oczy rzuca się "oczywista oczywistość", że felgi szprychowe wyglądają świetnie - tylko wtedy gdy faktycznie są "szprychowe" nie tylko z nazwy ale i z wykonania...
To jak eleganckie buty uzupełniające wystrzałową kreację!
TR5 przepiękny...

Dziękuję za reakcje i fajne komentarze.
@Cox.P - to chyba faktycznie jest, jak mówisz. W toku rozwoju samochodu zmieniono zawieszenie na niezależne. W opisie modelu IRS umieszczono może dla określenia okresu, kiedy auto było eksploatowane.
@Bartek. Nie będzie, nie podoba mi się TR7. I jego wątpliwe sukcesy w motosporcie.
@andy ns Starszych, niż TR4 tez raczej u mnie nie będzie. Nie pamiętam ich, nie widziałem na własne oczy, nie ciągnie mnie do nich.
@max Wiedziałem, że jacyś polscy zawodnicy startowali TR2, bo Andrzej się przymierza do pokazania takiego. Dziękuję za uzupełnienie informacji. Zajrzę do informacji o Michale Nahorskim, bo nic nie wiem na ten temat
@toner7 Oczywiście masz rację. W tych modelach, które pokazałem, najlepiej chyba prezentują się koła w TRSach od Sparka.

W ferworze edycji tego wątku zapomniałem o jeszcze jednym TR. To fajny model i ciekawa sprawa.

TRIUMPH TR6 Competition #44 BOB TULLIUS od Solido. Taki pasek w poprzek przodu, to element charakterystyczny dla TRów przeznaczonych na rynek USA. A Bob Tullius, to ważna postać w historii wyścigów w USA od lat ’60 aż do końca ’80. Tullius i jego team „44” miał na koncie sporo sukcesów. Startował głównie samochodami produkowanymi przez British Leyland.

Kapitalna prezentacja i rewelacyjne modele. Trudno wzrok oderwać, bo pięknie wyglądają te miniaturki. Jestem pod wrażeniem wykonania szczególnie TR5 z Schuco i TRS ze Sparka. Gratuluję uzbierania tylu ciekawych miniaturek Triumph-a.

Ładne Triumphy.

super modeliki !
TR-X 1950 od AUTOCULT robi największe wrażenie na mnie Smile

Ale pozostałe np. TR5 SCHUCO PRO-R ,
TR4A-IRS 1965 model MATCHBOX-DINKY,
i oba Vanguardsy też są fajne.

pzdr