P O R S C H E

Wysłany: Nie 17:06, 15 Mar 2020

Spark diecast... miałem w ręku tylko jednego. Porsche żadnego, ale to świetny news. Muszę się rozejrzeć.

Wysłany: Nie 17:30, 15 Mar 2020

Die casty od Sparka?! Serio? Toż to teraz moja kolekcja ma poważne braki, konieczne do uzupełnienia... :roll: Mr. Green

Wysłany: Nie 21:04, 15 Mar 2020

Niestety w przypadku tych modeli Spark zaczął ostatnio nieźle "cwaniaczyć"... Na początku die-cast'y były wydawane jako budżetowa seria w charakterystycznych kontenerkach, zamiast standardowych gablotkach. Wypusty z tej edycji miały też sporo niższą cenę od żywic.
Później te modele były już sprzedawane w normalnych gablotkach, ale ciągle z "die-cast'ową ceną", oraz kodem zaczynającym się na "SDC", przypisanym die-cast'om (modele z tego etapu pokazał właśnie michał89). Było to najlepsze i najuczciwsze posunięcie.
Obecnie modele metalowe są wydawane tak samo jak żywice, czyli w tych samych gablotkach, tym samym kodem zaczynającym się od "S", oraz w tej samej cenie...
Dla mnie jest to ordynarne "dojenie" kolekcjonerów i nic więcej. Wsciekly

Natomiast co do Twojej kolekcji, to zawsze podziwiam konsekwencję w zbieraniu modeli w jednakowym kolorze, ja zdecydowanie wolę różnorodność kolorystyczną. Very Happy

Całość tworzy jednak ciekawy efekt. Ok!

Wysłany: Pon 11:19, 16 Mar 2020

Pomysł na jednakowy kolor zdeterminowała troszkę dostępność modeli. Większość z nich najłatwiej było dostać w srebrnym kolorze, zwłaszcza wersje Turbo. W pewnym momencie podjąłem decyzję, że inne kolory nie będą już pasowały do całości. Dla odmiany przy budowaniu zbioru 356-tek przyjąłem całkowicie odmienną strategię - mam 7 modeli, każdy w innym kolorze to również nie jest przypadek Smile

.

Odnośnie die-castów od Sparka, próbowałem zebrać informacje ile tego wyszło i wg moich ustaleń wygląda to następująco:

- Seria "kontenerkowa" - 7 modeli o numerach katalogowych: SDC001 - SDC007 (3x Porsche, 2x Renault, 2x VW)
- Seria w standardowych gablotkach - 5 modeli o numerach katalogowych: SDC014 - SDC018 (4x Porsche, 1x VW)

z!x wielka prośba do Ciebie. Czy masz może jakąś listę diecastów od Sparka, czy powyższa lista modeli "SDC" jest kompletna? Czy orientujesz się jakie diecasty "S" wypuścił Spark i jak je odróżnić od żywic?

Wysłany: Pon 22:47, 16 Mar 2020

Więc tak, list nigdy żadnych nie tworzyłem, ale spróbuję pomóc na tyle, ile mam "w głowie". Wink

Na początek kontenerki - tutaj niestety nie pomogę, gdyż ta seria od początku mnie nie interesowała, ale więcej niż to, co wymieniłeś nie kojarzę.
SDC w standardowych gablotkach - oprócz wymienionych przez Ciebie są jeszcze dwa Mercedesy GLA 250 (SDC026 i SDC027).
Jeżeli chodzi o die-cast'y wydawane jako "S", to tutaj już trzeba zdać się na własny "instynkt"... Trzeba pamiętać, że sklepy automatycznie opisują je jako modele żywiczne.
Te pozycje na pewno, gdyż były wcześniej wydane w edycjach dealerskich jako die-cast'y: S8150 - S8153, S8180 i S8183, S8181 i S8182, oraz S4973, S4994 i S4995.
A jak odróżnić od żywic? Spark metalowe "budżetówki" robi dzisiaj prawie zawsze na zamówienie dealerów i są one na tym etapie wyraźnie tańsze od żywic, widać też inny poziom ogólnego wykonania (często zalane lakierem, grubsze szyby zniekształcające widok do wnętrza, czy plastikowe wycieraczki). Później, czasami nieco "dopieszczone" są wydawane jako standardowe Sparki. Ostatnio np. nowe Mercedesy CLA, GLB, GLC i EQC, które być może doczekają się kiedyś regularnych wydań.
To takie moje luźne spostrzeżenia, mam nadzieję, że choć trochę pomogłem. Smile

Wysłany: Śro 11:35, 18 Mar 2020

z!x wielkie dzieki, pomogles!

Z tego co widze sa to glownie "nowe" samochody, takze nie moja bajka Smile

Dzisiaj przeniesiemy się do lat 90-tych, w których produkowane były moje ulubione generacje 911-tki: 964 i 993. Dodatkowo, będą to najbardziej cenione wśród purystów wersje spod znaku RS.

Skrót "RS" (u Porsche) pochodzi od słowa "Rennsport", czyli po prosu sport wyścigowy. W modelu 911 zadebiutował w 1973 roku wraz z kultowym dziś modelem 2.7 Carrera RS. Rok później zastał on zastąpiony przez bazujący na G-modelu 3.0 Carrera RS. Obydwa modele posłużyły jako bazy homologacyjne dla wyczynowych wersji RSR. Model RS powrócił jeszcze na krótko w 1984 roku pod postacią 911 SC/RS. Ponownie była to wersja homologacyjna, tym razem zaledwie 20 sztuk przeznaczonych do rajdów.

Na kolejnego RS-a fani marki musieli czekać do 1992 roku, kiedy to zaprezentowano model Carrera RS, bazujący na produkowanej od 1989 roku generacji 964. Samochód był o 10 km mocniejszy, ponad 100 kg lżejszy i 40 mm niższy od standardowej Carrery. Jednak rok później zaprezentowano coś specjalnego: model Carrera RS 3.8. Poszerzone nadwozie z wersji Turbo wyposażono w półwyczynowy, rozwiercony z 3.6 do 3.8 litra atmosferyczny silnik generujący 300 km. Do tego wielkie, regulowane skrzydło i szerokie, trzyczęściowe felgi Speedline. Powstało zaledwie około 100 sztuk, część z nich było bazą do wyścigowych wersji RSR i Cup.

Porsche 911 Carrera RS 3.8 (964) - Spark
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

Wraz ze zmianą generacji na 993, w 1995 roku na targach w Genewie roku zadebiutował kolejny RS. Posiadał one poszerzone nadwozie z modelu Turbo, skrzydło na klapie silnika oraz przedni dyfuzor. Podobnie jak poprzednia generacja RS-a, model ten wyposażono w 300 konny silnik 3.8 oraz obniżone zawieszenie i felgi Speedline. Ponownie jednak zaproponowano wersję dla „najbardziej wymagających” o nazwie Clubsport. Była to wersja przeznaczona na tor, wyposażona w jeszcze większe tylne skrzydło, klatkę bezpieczeństwa czy kubełki i pasy szelkowe, jednak można nią było legalnie poruszać się również po drogach publicznych. Powstało nieco ponad 200 sztuk, oczywiście podobnie jak w przypadku 964 RS posłużyła ona jako baza do wyścigowych wersji RSR i Cup.

Porsche 911 Carrera RS Clubsport (993) - Spark
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

Razem:
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

Obydwa modele wyprodukował Spark, jednak jest między nimi fundamentalna różnica. RS 3.8 jest to kolejny w moich zbiorach die cast od tej specjalizującej się w „żywicach” firmy. Model jest świetny, ma bardzo dobrą bryłę, pięknie położony lakier i szczegółowe wnętrze na czele z super wykonanymi kubełkami. Jedyny minus jakiego się dopatrzyłem to plastikowe wycieraczki, w standardowej wersji Carrera 4 (którą prezentowałem wcześniej) można znaleźć wycieraczki fototrawione. Druga 911, model Carrera RS CS jest to klasyczna żywica. Model jest jeszcze bardziej szczegółowy, zwłaszcza rewelacyjne jest wnętrze (klatka, kubełki, pasy szelkowe) oraz felgi i układ hamulcowy (osobne elementy). Niestety, o ile żywica wygrywa w kategorii zdetalowania, to przegrywa na polu spasowania, jednak chyba tak to już jest z tymi wydmuszkami . Ostatecznie w starciu diecasta z żywicą orzekam remis.

Rodzinnie 964 & 993 Spark i Mini(maxi)champs:
[link widoczny dla zalogowanych]

Świetne modele, choć ja akurat dla odmiany nie przepadam za tymi generacjami 911. Wink

Natomiast nie potrafię zrozumieć o co chodzi z tym nazywaniem modeli żywicznych "wydmuszkami"... Confused

Dla mnie "wydmuszką" jest taki model: [link widoczny dla zalogowanych]

Mam obydwie RS-ki (inne kolory) i potwierdzę że są świetne. Gratuluję Ok!

Zbioróweczka również Ok!

W końcu udało mi się dorwać brakującą wersję Porsche 550. Zapraszam na prezentacją wraz ze wcześniejszymi rocznikami plus jak zwykle u mnie trochę historii.

Model 550 był pierwszym modelem marki Porsche skonstruowanym w pełni z myślą o wyścigach. Pierwsza seria liczyła czternaście prototypowych samochodów, które powstawały w latach 1953-54. Międzynarodowy debiut miał miejsce podczas wyścigu 24 godziny Le Mans 1953, gdzie dwa pierwsze egzemplarze (nr seryjne 550-01 i 550-02 wyposażone w hard-topy) osiągnęły metę na 15 i 16 miejscu, podwójnie wygrywając klasę pojemnościową do 1.5 litra. Pod koniec roku ekipa Porsche zgłosiła dwie 550-tki (nr seryjne 550-03 i 550-04, nadwozia Spyder) do wyścigu Carrera Panamericana. W wyścigu wystartowały także samochody znane z Le Mans, które pozbawiono dachów i sprzedano prywatnym kierowcom z Gwatemali. Niestety, na skutek awarii trzech z czterech wystawionych Spyderów, wyścig nie okazał się wielkim sukcesem niemieckiej marki. Kolejne egzemplarze (nr 500-05, 06, 07 i 09) były to przede wszystkim samochody testowe i show-cary wystawiane na salonach samochodowych, część z nich sprzedano później w prywatne ręce. Prawdziwy potencjał modelu 550 zaprezentował niemiecki kierowca Hans Herrmann, który w 1954 roku ukończył słynny wyścig Mille Miglia na doskonałym szóstym miejscu (550-08'). W Le Mans Porsche wystawiło aż cztery samochody (550-10, 11, 12 i 13) poprawiając wynik sprzed roku finiszując na 12 i 16 miejscu. Wspaniały sezon został zwieńczony pierwszym podium w imprezie rangi mistrzostw świata, po które sięgnął Herrmann w meksykańskim maratonie Carrera Panamericana (550-04). Niemiecki kierowca ustąpił jedynie dwóm Ferrari wyposażonym w silniki o trzykrotnie większej pojemności.

Porsche 550 Spyder (550-04) - 1954 Carrera Panamericana - Schuco ProR
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

Sukcesy Porsche poskutkowały decyzją o budowie drugiej serii modelu 550, która przede wszystkim miała być przeznaczona dla klientów. W przeciwieństwie do serii prototypowej, samochody były jednakowe, a ich przód w większym stopniu nawiązywał do podstawowego modelu modelu 356. W latach 1955-56 powstało 76 samochodów o numerach seryjnych pomiędzy 550-0015 a 550-0090 (niektóre źródła mówią o dodatkowych dwóch egzemplarzach). W sezonie 1955 markę reprezentowali przede wszystkim prywatni kierowcy, którzy potrafili osiągać solidne wyniki takie jak ósme miejsca w 12 godzinach Sebring czy Mille Miglia. Fabryczna ekipa powróciła w Le Mans, gdzie wystawiono trzy samochody (550-0046, 47, 48'). Niestety wyścig ten był jednym z najczarniejszych w historii motorsportu, w wyniku wypadku Mercedes Pierra Levegh śmierć poniosło ponad 80 kibiców. W cieniu tragedii (a także w wyniku wycofania się kilku ekip) Porsche zameldowały się na mecie tuż za podium, sięgając po miejsca 4-6 i zwycięstwa w klasie.

Porsche 550 Spyder - 1955 - Minichamps
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

Największą słabością modelu 550 była niewielka sztywność nadwozia opartego na ramie. Na sezon 1956 inżynierowie z Zuffenhasen przygotowali nowy model 550A RS, który bazował na ramie przestrzennej. Z zewnątrz, samochód wyglądał niemal identycznie, główną różnicę stanowił lekko wydłużony przód oraz dodanie specjalnych klap inspekcyjnych tuż za drzwiami. Pierwsze egzemplarze (550A-0101 oraz 550-0102) wystawiono podczas rundy mistrzostw świata na Nurburgringu, (Maglioli i von Trips zajęli czwarte miejsce) oraz w wyścigu Targa Florio. Niespodziewanie, na krętych, sycylijskich drogach zwinne Porsche w rękach Umberto Maglioliego nie dało szans mocniejszym Ferrari i Maserati (w sezonie 1956 wyścig nie był jednak zaliczany do mistrzostw świata). Kolejne dwa egzemplarze (550-0103 i 0104) wyposażono w hart-topy i przygotowano specjalnie do wyścigu 24 godziny Le Mans. Samochód Maglioliego i Hermanna uległ awarii, jednak duet von Frankenberg / von Trips zapewnił Porsche świetne piąte miejsce i zwycięstwo w swojej klasie.

Po doskonałych wynikach nowego modelu postanowiono o budowie kolejnej serii 550A RS, tym razem przeznaczonej również dla klientów. W latach 1957-59 zbudowano łącznie 36 samochodów o numerach seryjnych pomiędzy 550A-0111 a 550A-0146. Najlepszymi rezultatami w sezonie 1957 były piąte miejsce Maglioliego w Mille Miglia oraz czwarta pozycja załogi Maglioli/Barth na Nurburgringu (dwukrotnie fabryczne 550-0120). Początek 1958 roku przyniósł kolejne podia 550-tki: trzecie miejsca duetów Moss / Behra w Buenos Aires oraz Seidel / Schell w Sebring. W dalszej części sezonu główną bronią Porsche został nowy model 718 RSK, jednak „stara” 550-tka wciąż walczyła w czołówce, osiągając wyniki takie jak szóste miejsce na Nurburgringu i piąte w Le Mans (dwukrotnie 550-0145). Co ciekawe, najlepszy wynik w mistrzostwach świata, model 550A RS osiągnął niejako na pożegnanie, podczas wyścigu Targa Florio 1959. Półfabryczny egzemplarz 550-0146 (ostatni skonstruowany) finiszował na drugim miejscu, tuż za zwycięskim 718 RSK.

Porsche 550A RS (550A-0146) - 1959 Targa Florio - Best
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

Ewolucja modelu 550:
[link widoczny dla zalogowanych]

Zapraszam na ciąg dalszy, dzisiaj Porsche 718. Model ten był rozwinięciem, a zarazem następcą 550A RS. Główną zmianą w stosunku do poprzednika było bardziej opływowe nadwozie i zmodyfikowane zawieszenie. Samochód w dalszym ciągu napędzał czterocylindrowy silnik w układzie boxer o pojemności od 1.5 do 1.7 litra. Wszechstronna konstrukcja umożliwiała starty w imprezach endurance, wyścigach górskich, a po niewielkich przeróbkach także zawodach Formuły 2. Międzynarodowy debiut nastąpił podczas 24 godzin Le Mans 1957 (nr seryjny 718-001), jednak samochód nie ukończył wyścigu z powodu wypadku. Pierwszy sukces modelu 718 miał miejsce podczas wyścigu Targa Florio 1958, gdzie załoga Behra/Scarlatti zajęła drugie miejsce, „wbijając się” pomiędzy trzy mocniejsze Ferrari Testarossa. Na dobowy maraton w Le Mans 1958 przygotowano trzy nowe egzemplarze (718-003, 004, 005). Duet Behra/Herrmann zameldował się na podium, wygrywając klasę do 2 litrów, z kolei para Barth/Frere osiągnęła metę na czwartym miejscu, triumfując w klasie do 1.5 litra. Świetne rezultaty w sezonie 1958 osiągane przez modele 550A RS i 718 RSK pozwoliły na zdobycie drugiego miejsca mistrzostwach świata samochodów sportowych (za Ferrari, przed Aston Martinem). Ponadto, startujący na fabrycznym 718 RSK Wolfgang von Trips sięgnął po tytuł mistrza Europy w wyścigach górskich.

Na sezon 1959 przygotowano trzy kolejne egzemplarze przeznaczone dla ekipy fabrycznej (718-006, 007, 008). Ponieważ zakończono produkcję modelu 550A RS, podjęto decyzję o budowie serii 24 samochodów przeznaczonych dla klientów, głównie z USA (nr 718-011 do 718-034). Sezon zainaugurował wyścig 12 godzin Sebring, gdzie von Trips i Jo Bonnier zdobyli trzecie miejsce. Sycylijskie Targa Florio okazało się być miejscem pierwszego triumfu Porsche w mistrzostwach świata, za sprawą duetu Barth/Seidel. Domowa runda na Nurburgringu przyniosła niezłe czwarte miejsce, jednak kolejny wyścig w Le Mans okazał się pechowy - wszystkie trzy 718-ki uległy awarii. Kończące sezon Tourist Trophy przyniosło drugą lokatę von Tripsa i Bonniera. Powyższe wyniki poskutkowały trzecim miejscem Porsche w mistrzostwach świata, za Aston Martinem i Ferrari. 718 RSK ponownie triumfowało w górach, tym razem mistrzem Europy został Edgar Barth.

Porsche 718 RSK (718-008) - 24h Le Mans 1959 - Spark
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

Nowe przepisy na sezon 1960 zmusiły Porsche do drobnych zmian w konstrukcji 718-tki, takich jak zastosowanie pełnowymiarowej przedniej szyby czy szerszego rozstawu osi. W Zuffenhausen przygotowano cztery nowe egzemplarze o oznaczeniu 718 RS60 (nr 718-041, 042, 043, 044). Równocześnie wypuszczono kolejną serię „klienckich” samochodów liczącą 14 sztuk (nr 718-051 do 718-064). Pierwsza runda w Buenos Aires przyniosła trzecie miejsce pary Bonnier/Hill, jednak w dwóch kolejnych wyścigach Porsche było już bezkonkurencyjne. Powracający do zespołu Herrmann w parze z Gendebienem zwyciężył w 12 godzinach Sebring, a z pomocą Bonniera wyścig Targa Florio. Duet Bonnier/Gendebien dorzucił drugie miejsce na Nurburgringu, dzięki czemu przed ostatnią rundą Porsche prowadziło w klasyfikacji mistrzostw świata. Niestety kończące sezon 24 godziny Le Mans okazało się katastrofą - zaledwie dziesiąte miejsce przy równoczesnym triumfie Ferrari zepchnęło niemiecką markę na drugie miejsce w klasyfikacji sezonu. W tym samym roku Porsche startowało w mistrzostwach świata F2, sięgając po tytuł (historię Porsche w wyścigach Formuł opisałem dokładniej na poprzedniej stronie). Programy fabryczne w wyścigach endurance i F2 poskutkowały rezygnacją z wystawienia ekipy w wyścigach górskich, jednak startujący na prywatnym 718 RSK Heini Walter zapewnił Porsche trzeci tytuł z rzędu.

Porsche 718 RS60 (718-041) - 12h Sebring 1960 - Minichamps
[link widoczny dla zalogowanych][link widoczny dla zalogowanych]

W 1961 roku Porsche zaangażowało się w wyścigi F1, co odbiło się negatywnie na pozostałych programach marki. Cztery fabryczne samochody przemianowano na 718 RS61, ponadto przygotowano trzy kolejne egzemplarze. Dwa z nich (718-045 i 046) otrzymały hard-topy, a jeden (718-047) wyposażono w niskie, opływowe nadwozie. Zbudowano także drugą serię 14 sztuk wersji klienckiej (718-065 do 718-078). Niestety nie udało się nawiązać do sukcesów sprzed roku, najlepszymi wynikami były drugie miejsce w Targa Florio i piąte w 24 godzinach Le Mans, w obydwu przypadkach za sprawą nowego egzemplarza 718-047. W górach, tytuł mistrza Europy obronił Walter na prywatnym 718 RS60.

Sezon 1962 przyniósł dalsze zmagania Porsche w Formule 1, gdzie wystawiono nowy model 804 wyposażony ośmiocylindrowy silnik boxer. Drastycznie zmieniono przepisy mistrzostw świata endurance, gdzie znacznie rozszerzono kalendarz imprez, a o tytuł miały teraz walczyć samochody typu GT. Porsche wystawiało model 356 GTL Abarth, jednak w kilku najważniejszych imprezach nadal dopuszczano specjalistyczne samochody sportowe takie jak 718. Nadwozia 718-046 i 718-047 wyposażono w specjalnie dostosowane, dwulitrowe silniki F8 rodem z modelu 804, a samochody oznaczono odpowiednio 718 GTR oraz 718 W-RS. Zmodyfikowane 718-tki były w stanie walczyć o podia: GTR zdobył trzecie miejsce w Targa Florio (Bonnier/Vaccarella), z kolei W-RS był trzeci na Nurburgringu (Herrmann/Hill). Rok później, 718 GTR zwyciężyło w Targa Florio 1963 za sprawą duetu Bonnier/Abate. Po wycofaniu się Porsche z wyścigów F1, marka powróciła do fabrycznego programu w wyścigach górskich. „Drugą młodość” otrzymał tam model 718 W-RS, który umożliwił Edgarowi Barthowi sięgnięcie po tytuły mistrza Europy w sezonach 1963-1964. Niezwykle długa jak na wyczynową maszynę kariera wyścigowa nadwozia 718-047 trwała przez cztery sezony, dzięki czemu wśród mechaników samochód ten otrzymał przydomek „Großmutter”, czyli babcia. Zachował się on do dziś i można go zobaczyć na wystawie w muzeum Porsche.

Porsche 718 W-RS (718-047) - 1000 km Nurburgring 1962 - Spark
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

Ewolucja modelu 718:
[link widoczny dla zalogowanych]

Do pełni szczęścia brakuje mi jeszcze modelu z hard-topem. Wersję 718 GTR (718-046) wypuścił Spark (model 43TF63), niestety wydaje się on być nie do zdobycia.

W pierwszej połowie lat 60-tych, Porsche zdominowało wyścigi endurance w klasie pojemnościowej do 2 litrów. Kolejne wersje modeli 718 i 356 nie miały konkurencji odpowiednio w kategoriach prototypów i GT. Na sezon 1964 postanowiono zastąpić coraz bardziej „leciwe” modele nowym samochodem o oznaczeniu 904. Konstrukcję oparto na ramie, a nadwozie odznaczające się niewielkim współczynnikiem oporu powietrza wykonano z włókna szklanego. Zastosowano sprawdzony, czterocylindrowy silnik boxer znany z modeli 356, 550 i 718. Uzyskanie homologacji w kategorii GT obligowało producenta do skonstruowania co najmniej 100 jednakowych sztuk. W 1964 roku przygotowano serię ponad 100 samochodów oferowanych klientom pod nazwą Carrera GTS. Fabryczny zespół zatrzymał dla siebie cztery egzemplarze: dwa standardowe modele kategorii GT (904-005 i 006) oraz dwa wyposażone w znany z modeli 718 GTR i W-RS ośmiocylindrowy silnik (904-008 i 009), które pod nazwą 904/8 wystawiano w klasie prototypów.

Już podczas kwietniowego Targa Florio nowy model pokazał ogromny potencjał, sięgając po dublet w generalce. Zwyciężył duet Pucci/Davis (904-005) przed parą Balzarini/Linge (904-006). Doskonały użytek z Carrery GTS robili także prywatni kierowcy, dzięki którym Porsche sięgnęło po punkty za trzecie miejsce na Nurburgringu i piąte w Reims. Jeszcze szybsza była prototypowa wersja 904/8, niestety bardziej wysilone samochody okazały się awaryjne. Szóste miejsce w Targa Florio (904-008) i piąte na Nurburgringu (904-009) były rezultatami poniżej oczekiwań. Sytuację pogorszyły awarie podczas Le Mans, jednak pod koniec sezonu 904/8 w końcu sięgnęło po pierwsze podium, finiszując na trzecim miejscu w Monthlery. Model 904 okazał się bardzo wszechstronny, kierowcy odnosili sukcesy w wyścigach górskich oraz rajdach: trzecie miejsce w Tour de France ’64 i drugie w Monte Carlo ’65.

Porsche 904 Carrera GTS – 1964 – Minichamps
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

W sezonie 1965 walkę w kategorii GT pozostawiono prywatnym załogom, podczas gdy fabryka rozwijała kolejne wersje prototypowe. W modelu 904 postanowiono zastosować kolejny typ silnika, tym razem sześciocylindrowy motor pochodzący z drogowej 911-tki. Przygotowano sześć samochodów tego typu (oznaczenie 904/6), a najlepsze rezultaty osiągnął egzemplarz o numerze 906-001. Targa Florio i Nurburgring przyniosły odpowiednio trzecie i piąte miejsce duetu Maglioli/Linge, a w Le Mans po czwarte miejsce sięgnęli Linge i Nocker. Nie zrezygnowano jednak z wersji ośmiocylindrowej, którą wystawiano równolegle z nowym modelem. Nadwozie 904-009 dojechało na czwartym miejscu w Targa Florio (Bonnier/Hill) i trzecim na Nurburgringu (Bonnier/Rindt).

Podsumowując, wersje 904 Carrera GTS, 904/6 i 904/8 różniły się między sobą silnikami, ale posiadały jednakowe nadwozia typu coupe (nie licząc drobnych różnic w konstrukcji tylnej klapy). Z myślą o wyścigach górskich powstała jednak jeszcze jedna, czwarta (!) wersja modelu o oznaczeniu 904/8 Bergspyder. Zbudowano sześć nieco różniących się między sobą egzemplarzy z niezbyt urodziwym nadwoziem typu spyder. Za ich kierownicą najczęściej startował Gerhard Mitter, który walczył o prymat górskim czempionacie. Tytuł powędrował jednak do Ludovico Scarfiottiego (mistrza również w sezonie 1962) na Ferrari, a Mitter i Porsche musieli zadowolić się wicemistrzostwem. Co ciekawe, Bergspydera wystawiono także w wyścigu Targa Florio, gdzie za sprawą duetu Mitter/Davis okazał się być najszybszym Porsche. Egzemplarz 906-008 osiągnął metę na drugim miejscu, za Ferrari 275P, a przed wspomnianymi wcześniej 904/6, 904/8 oraz standardową 904 Carrera GTS.

Porsche 904/8 Bergspyder (906-008) – Targa Florio 1965 – Norev Provence Moulage
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

“Srebra rodowe” Porsche:
[link widoczny dla zalogowanych]

Ależ ja lubię czytać te historie, a ilustracje są jeszcze fajniejsze! Smile

Kapitalne prezentacje tych miniatur robisz. Bardzo przyjemnie się czyta te opowieści z historii sportów samochodowych. Jestem pod wrażeniem zarówno modeli jak i opisów. Podziwiam i gratuluję wiedzy.

Rowno rok niczego nie pokazywalem, najwyzsza pora to zmienic.

Udalo sie domknac mini kolekcje 911-tek, dzisiaj pora na te chlodzone ciecza.

Porsche 911 Carrera 4 (996) - 1998 - Vitesse:
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

Porsche 991 Carrera S (997) - 2005 - AutoArt:
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

Porsche 991 Carrera S (991) - 2016 - Herpa:
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

Oczywiscie brakuje jeszcze najnowszej wersji 992, pewni z czasem sie pojawi. Na koniec zdjecia "rodzinne z wersja Turbo:
[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]