Nowości w kolekcji Abarth098

Wysłany: Nie 15:51, 01 Mar 2020

[link widoczny dla zalogowanych]
Clyde Valley Racing (CVR) na sezon 2009 dołączyło po raz pierwszy do Brytyjskich Mistrzostw Samochodów Turystycznych (BTCC), startując pod szyldem Cartridge World Carbon Zero Racing. Po nieudanych próbach przystąpienia do mistrzostw w sezonach 2007 i 2008, w których potencjalni sponsorzy niewystarczająco się zobowiązali, na sezon 2009 udało się wystawić dwa auta. CVR zamierzał wejść do BTCC jako pierwszy w historii zespół neutralny pod względem emisji dwutlenku węgla, więc oba samochody były zasilane paliwem bioetanolowym. W ten sposób planowano pokazać światu sportów motorowych wydajność, niezawodność i zalety środowiskowe nowych paliw i technologii w sportach motorowych. Kierowcami na sezon 2009 zostali Adam Jones i Dan Eaves. Debiut na torze Brands Hatch okazał się dla nowego zespołu całkiem udany i we wszystkich trzech wyścigach pierwszej rundy oba auta kończyły zmagania na punktowanych pozycjach. Podczas kolejnej rundy na torze Thruxton Jones ponownie zdobył punkty w trzech wyścigach, gdzie w ostatnim z nich znalazł sie na drugim stopniu podium. Pomimo oczywistego sukcesu po drugiej stronie garażu zaczęły się objawiać pierwsze problemy sugerujące słabą kondycję finansową zespołu. Dan Eaves, jako kierowca bez sponsora nie wystartował w kolejnej rundzie, a na półmetku zezonu po nieudanej 5 rundzie mistrzostw ustąpił miejsce dla Gordona Sheddena. Podczas 6 rundy na torze Snetterton Shedden i Jones punktowali po jednym w każdym z trzech wyścigów. W kolejnej rundzie na torze Knockhill CVR pojawiło się z zaledwie jednym autem dla Sheddena, co było spowodowane zaległościami finansowymi sponsorów Jonesa wobec zespołu. Shedden podczas pierwszego wyścigu znalazł się na drugim stopniu podium, co stanowiło jego zdecydowanie najlepszy rezultat sezonu 2009 zaliczonego w aż trzech zespołach. Pomimo tak dobrego rezultatu CVR ze względów finansowych zostało zmuszone do przedwczesnego opuszczenia mistrzostw bezpośrednio po rundzie w Knockhill. Starania Cartridge World do znalazienia alternatywnego zespołu na 3 ostatnie rundy okazaly się bezskuteczne, wobec czego Cartridge World Carbon Zero Racing nie pojawiło się na starcie kolejnych wyścigów, a nadzieje Clyde Valley Racing na powrót w sezonie 2010 okazały się niespełnione.

[link widoczny dla zalogowanych]
Gabriele Tarquini w sezonie 2015 spędzonym w zespole Hondy w WTCC, pomimo że po raz pierwszy nie wygrał ani jednego wyścigu, okazał się najwyżej sklasyfikowanym kierowcą poza kierowcami dominującego Citroëna. Producent nie zdecydował się jednak na przedłużenie trwającej od 2013 roku współpracy, zatrudniając na jego miejsce Roberta Huffa. Wkrótce Tarquini został ogłoszony kierowcą Łady, w której miejsce zwolnił Huff. Pomimo dysponowania wyraźnie mniej konkurencyjnym pojazdem niż w poprzednich latach zdołał odnieść dwa zwycięstwa, wśród których jedno na torze w Rosji, gdzie w obu wyścigach znalazł się na podium w rodzimym kraju producenta. W 2017 roku Tarquini miał kontynuowac współpracę z Ładą, jednak nagłe wycofanie się producenta sprawiło, że kierowca nie znalazł się na starcie kolejnego sezonu WTCC. Wypadnięcie Tarquiniego ze stawki wykorzystał Hyundai, który zatrudnił go w roli kierowcy rozwojowego w projekcie auta do rozwijających się na świecie wyścigów TCR. Bazą auta została nowa generacja modelu i30, której wyścigowa odmiana zadebiutowała już 8 października 2017 roku podczas wyścigu TCR International Series w chińskim Zhejiang. Debiut okazał się zdecydowanie udany, gdyż i30 zespołu BRC Racing Team w rękach Tarquiniego po starcie z 14 pola odnosło zwycięstwo. Włoch co prawda nie był uprawniony do zdobywania punktów, jednak pozycja na mecie wskazywała na duży potencjał konstrukcji. Dzięki nagłemu połączeniu mistrzostw WTCC i TCR International Tarquini miał doskonałą okazję powrócić do rywalizacji w najwyższej klasie samochodów turystycznych, którymi odtąd zostały auta klasy TCR. Ze względu na brak fabrycznych zespołów w nowej formie mistrzostw, został zatrudniony przez wspierany przez koreańskiego producenta BRC Racing Team, a jego partnerem zespołowym został Norbert Michelisz. Konkurencyjność i30 oraz samego Tarquiniego ukazała sie już podczas pierwszego weekendu wyścigowego w Maroko, gdzie kierowca wygrał dwa z trzech wyścigów. Pomimo utraty wysokiego tempa w środkowej czesci sezonu na co wpływ miało obniżenie osiągów (BoP) nałożone na i30, Tarquini pozostawał w czołówce walki o mistrzostwo przez wiekszą częśc sezonu, a jego najwiekszym rywalem okazał się ponownie Yvan Muller, startujący we własnym zespole wykorzystującym również auta Hyundaia. Tarquini pomimo słabej dyspozycji w ostatnich wyścigach sezonu w Makau zdołał pokonać Mullera w klasyfikacji końcowej o zaledwie 3 punkty i tym samym wygrać inauguracyjny sezon FIA World Touring Car Cup. Jednocześnie poprawił swój rekord z 2009 roku, zostając najstarszym mistrzem FIA w wieku 56 lat.

[link widoczny dla zalogowanych]
Nissan Motorsports do wyścigu 24h Le Mans w 1989 przystąpił z trzema modelami R89C należącymi do najwyższej klasy C1. W poszczególnych autach załogami zostali Masahiro Hasemi / Kazuyoshi Hoshino / Toshio Suzuki startujący z numerem #23, Julian Bailey / Mark Blundell / Martin Donnelly z numerem #24 oraz Geoff Brabham / Chip Robinson / Arie Luyendyk w aucie nr #25. W kwalifikacjach najlepszą z załóg Nissana okazała się ekipa auta nr #24, jednak w wyścigu w wyniku wypadku uszkodzeniu uległo zawieszenie i załoga była zmuszona do wycofania się z rywalizacji już po 5 okrążeniach toru Circuit de la Sarthe, na którym w 1989 po raz ostatni prosta Mulsanne Straight pozbawiona była dwóch szykan. Załoga auta z numerem #23 zakończyła wyścig po 167 okrążeniach po awarii silnika. Najwyżej sklasyfikowaną załogą Nissana okazała się ta z numerem #25, która niestety również zakończyła wyścig przedwcześnie. Rywalizacja dla nich zakończyła się po 250 okrążeniach zakończonych wyciekiem oleju.

[link widoczny dla zalogowanych]
Mistrzostwa Swedish Touring Car Championship (STCC) na sezon 2010 połączyły się z Danish Touringcar Championship (DTC) i przyjęły odtąd nazwę Scandinavian Touring Car Championship (STCC). W sezonie 2012 z mistrzostw odeszły cztery największe zespoły (Polestar Racing, Flash Engineering, WestCoast Racing i Brovallen Design), które utworzyły serie TTA – Racing Elite League. Auta startujące w serii posiadały standardowy układ napędowy oraz podwozie. Pojazdy odróżniały się między sobą przede wszystkim uformowanym z materiału kompozytowego nadwoziem, nawiązującym do odpowiedników poszczególnych samochodów drogowych. Projekt aut był rozwijany wspólnie z francuską firmą Solution F. Mistrzostwa TTA – Racing Elite League w 2012 wygrał Fredrik Ekblom z Volvo (Polestar Racing). Zaledwie po roku trwania serii, przed sezonem 2013, TTA – Racing Elite League włączyło się do mistrzostw STCC, w których odtąd samochody TTA zostały główną klasą w zawodach. Volvo Polestar Racing wraz z modelem S60 zdominowało mistrzostwa w latach 2013-2016. Thed Björk był mistrzem w latach 2013-2015, a po jego przejściu do mistrzostw World Touring Car Championship mistrzem został Richard Göransson w 2016. Od 2017 STCC zrezygnowało z aut klasy TTA i przyjęło zasady klasy TCR, zmieniając odtąd nazwę na TCR Scandinavia Touring Car Championship.

Była chyba jakaś podobna seria wyścigowa w Niemczech (?). Nazywała się V8 Star. Samochody z tymi samymi układami i ubrane w różne nadwozia "plastikowe".

Dokładnie, w latach 2001-2003. Startował tam nawet przez chwile polski kierowca Smile

Kto? Jakiś link?

Andrzej Dziurka - JAG Racing Team, rundy 1-6 sezonu 2001.
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
Model 04828 od Schuco raczej wymaga niewiele zmian Smile

Dzięki. Skorzystałem z linku -on startował z #88 Faktycznie tylko numery startowe.
Andy! Hellou! Wink

Zweryfikowałbym jeszcze kolor grilla i kół, z tym że trudno ostatnio znaleźć więcej zdjęć, a mogły mieć różne kolory w zależności od rundy.
Warto chyba też wspomnieć, że J.A.G. Racing Team był sam w sobie polskim zespołem Smile

Te niemieckie wyścigi to nie są przypadkiem DTM?
Deutsche Tourenwagen Meisterschaft

To zupełnie co innego.

Arku, Volvo jest świetne, swoje już pokazałem. Pasowało by jeszcze
do kompletu kombi Polestar Smile

Marku - hello Smile

na razie "czysta Polska" Very Happy

Widziałem właśnie niedawno to kombi i mnie zainteresowało, mimo że z cywili bardziej lubie starsze konstrukcje Very Happy

[link widoczny dla zalogowanych]
W wyścigu Hardie-Ferodo 1000 w 1976 na torze Bathurst startujące pojazdy zostały podzielone na 4 klasy. Najwyższa z nich obejmowała pojazdy o pojemności silnika 3001 – 6000 cm3 i pojawiły się w niej wyłącznie dwa modele: Holden LH Torana SL/R 5000 L34 oraz Ford XB Falcon GT Hardtop. W kwalifikacjach zwycięska okazała się załoga Forda, jednak zdecydowanie dominująca ilościowo grupa Holdenów zajęła 8 pozycji w pierwszej dziesiątce. Awarie we wszystkich trzech Fordach pogrzebały szanse na zwycięstwo w najwyższej klasie auta tego producenta. Dramatyczna okazała się również końcowa faza rywalizacji dla prowadzącej wówczas załogi Bob Morris / John Fitzpatrick z zespołu Ron Hodgson Motors, po tym gdy na 4 okrążenia przed końcem rywalizacji z auta zaczął wydobywać się dym wywołany wyciekiem oleju ze skrzyni biegów. Prowadzący wówczas John Fitzpatrick zdołal dowieźć auto do mety przed załogą Colin Bond / John Harvey z Marlboro Holden Dealer Team. Auta Holdena zajęły ostatecznie pierwsze 7 miejsc, a Ford znalazł się na 8 miescu i tym samym wygrał w klasie 2001 – 3000 cm3 z modelem Capri. Wynik wyścigu nadal jest źródłem kontrowersji, ponieważ po wyścigu pojawiły się twierdzenia, że drugiej na mecie załodze Colin Bond / John Harvey w wyniku błędu nie uwzględniono jednego okrążenia, co miało pozbawić ich zwycięstwa. Wspierany przez Holdena zespół Marlboro Holden Dealer Team nie odwołał się od wyników, co niektórzy tłumaczyli tym, że producent nie chciał źle wyglądającego sporu w związku z tym, że zespół prowadzony przez Rona Hodgsona był w tamtym czasie największym przedstawicielstwem handlowym Holdena w Sydney. Błąd liczenia okrążeń został również odrzucony przez Australian Racing Drivers Club (ARDC) oraz przez niektóre zespoły włącznie ze zwycięzką załogą oraz nadawce telewizyjnego Channel 7. Do wyniku wyścigu nie złożono odwołania przed datą wygaśnięcia, co oznacza że opublikowane wyniki są ostateczne. Pikanterii sytuacji dodaje fakt, że w 2003 roku, kiedy po przejściu na emeryturę Harvey przeszedł do wyższej kadry kierowniczej w Holden Special Vehicles, Holden przeprosił go za to, że nie odwołał się od wyników wyścigu z 1976. Później Harvey wywołał temat ponownie, publicznie oświadczając, że był zwycięzcą wyścigu, choć oficjalne wyniki wskazują, że zajął drugie miejsce. Colin Bond w przeciwieństwie Harveya nie poruszał publicznie kwestii prawidłowości wyniku wyścigu.