Nowości w kolekcji Abarth098

[link widoczny dla zalogowanych]
Po sezonie 1970 Formuły 1 zakończonym przez Ferrari na drugim miejscu klasyfikacji konstruktorów, sezony 1971 i 1972 zostały zakończone odpowiednio na 3 i 4 miejscu. Na sezon 1973 dotychczasowy projektant Mauro Forghieri został przeniesiony do działu eksperymentalnego, a jego miejsce zajął Sandro Colombo. Zaprojektowany i testowany w 1972 projekt 312 B3, zwany spazzaneve (pług śnieżny), został odrzucony. W zamian pod kierownictwem Colombo przygotowano 312 B3, w którym Ferrari po raz pierwszy wykorzystało pełne podwozie monocoque. Zostało ono zbudowane przez specjalistyczną angielską firmę TC Prototypes, a silnik stał się jego integralną cześcią. Kierowcami zespołu byli Jacky Ickx i Arturo Merzario. W trzech pierwszych wyścigach Ferrari nadal korzystało z 312 B2 z poprzedniego sezonu, jednak konstrukcja straciła już na konkurencyjności i zespół liczył na to, że wprowadzenie nowego modelu przełoży sie na lepsze wyniki. Wprowadzony od GP Hiszpanii 312 B3 okazał się jednak powolny i zawodny, przez co osiągał jeszcze gorsze wyniki niż poprzednik na starcie sezonu. Z tego względu Ferrari w 1973 opuściło kilka wyścigów, a nowa konstrukcja pozwoliła zdobyć łącznie zaledwie 3 punkty. Latem Forghieri został powołany na stanowisko dyrektora technicznego i wprowadził do 312 B3 kilka pomysłów użytych w jego radykalnym projekcie spazzaneve. W sezonie 1973 Ferrari zdobyło zaledwie 12 punktów i znalazło się na 6. miejscu klasyfikacji konstruktorów, mając tyle samo punktów ile zespół BRM, pokonany ilością czwartych miejsc uzyskanych podczas korzystania z 312 B2 na poczatku sezonu. Jacky Ickx, który w GP Niemiec wystartował w zespole McLaren zdobywając wówczas trzecie miejsce, na koniec sezonu był 9. Arturo Merzario punktował wyłącznie na początku sezonu, gdzie startując 312 B2 zdobył łącznie 6 punktów za dwa czwarte miejsca, dające mu 12 miejsce w klasyfikacji kierowców.

Kolejny fajny modelik z serii Wink

I jak Piszesz, pewnie gablotkowe IXO będzie prawie takie samo.
Ja też go przegapiłem ale i tak trafi do mnie Smile

W Twoim przypadku pewnie będzie warto kupić pełnowartościowe IXO gdy się już pojawi Smile

[link widoczny dla zalogowanych]
Ferrari po nieudanym sezonie 1973 Formuły 1 na kolejny rok przygotowało odmienny w wielu aspektach model oznaczony jako 312 B3-74. Zachowano monocoque poprzednika, a nawet przebudowano trzy nadwozia z 1973 na nowy model, jednak nowa konstrukcja otrzymała krótszy rozstaw osi, a całe nadwozie było szerokie i płaskie oraz otrzymało boczne chłodnice. Kształt nadwozia inspirowany był modelami Ferrari z wyścigów długodystansowych, które mając ten sam silnik generowały wiekszą siłę docisku. Przed sezonem 1974 zespół zmienił również skład kierowców. Zdecydowano się na ponowną współpracę z Clayem Regazzonim, który pozytywnie wyraził się o dotychczasowym partnerze zespołowym – Nikim Laudzie, którego również zatrudniono, przejmując tym samym dwóch dotychczasowych kierowców zespołu BRM. Nowe auto okazało się bardzo konkurencyjne i kierowcy już podczas otwierającego sezon GP Argentyny znaleźli się na podium. Pierwsze zwycięstwo zdobył Lauda, w czwartym wyścigu – GP Hiszpanii i sukces ten powtórzył jeszcze w GP Holandii. Wyniki Claya Regazzoniego były bardziej wyrównane niż Laudy, dzięki czemu do ostateniego wyścigu sezonu liczył się w walce o tytuł, wygrywając po drodze GP Niemiec. Walkę o tytuł mistrza świata przegrał po awarii zawieszenia w kończącym sezon GP USA, kończąc mistrzostwa na drugiej pozycji ze stratą 3 punktów do Emersona Fittipaldiego, które zdobył on za 4 miejsce w ostatnim wyścigu. Niki Lauda, który punktował tylko w 5 z 15 wywścigów sezonu oraz nie ukończył ośmiu z pozostałych, w klasyfikacji kierowców znalazł się na 4 miejscu.

[link widoczny dla zalogowanych]
Ferrari na sezon 1975 przygotowało zupełnie nowa konstrukcję, model 312T. Wyścigowy debiut nowego auta został jednak opóźniony, a w pierwszych dwóch GP kierowcy korzystali ze znanego z poprzedniego sezonu 312 B3-74. Clay Regazzoni był 4 podczas GP Argentyny i GP Brazylii, a Niki Lauda zajął odpowiednio 6 i 5 miejsce.

[link widoczny dla zalogowanych]
Ferrari 312 T, zaprojektowane przez Mauro Forghieriego, powstało jesienią 1974 roku, jako następca modelu 312B3, na którym było oparte konstrukcyjnie. Główną modyfikacją w stosunku do poprzednika była nowa tylna oś oraz 5-biegowa skrzynia biegów zamontowana poprzecznie (ang. transverse), do czego nawiązuje „T” w nazwie. Umieszczenie skrzyni biegów w ten sposób poprawiło charakterystykę prowadzenia, która stanowiła słabą stronę poprzednika. Bolid był napędzany poprzez znany z poprzednika 12-cylindowy silnik widlasty o pojemności 2992 cm3 i kącie rozwarcia cylindrów wynoszącym 180°. Po raz pierwszy 312 T został wykorzystany podczas trzeciej rundy sezonu 1975 – GP RPA na torze Kyalami. Debiut nie był udany – bolid Claya Regazzoniego został niewłaściwie ustawiony, natomiast silnik w samochodzie Nikiego Laudy cierpiał na brak mocy w wyniku problemu technicznego. Pierwsze zwycięstwo w 312 T odniósł Niki Lauda podczas Grand Prix Monako. W następnych czterech wyścigach wygrał trzykrotnie, a raz znalazł się na drugim miejscu. Po rundzie w Wielkiej Brytanii, gdzie nie zdobył punktów, dojeżdżał do mety na punktowanych pozycjach już do końca sezonu, zdobywając przy tym dwukrotnie trzecie miejsce oraz wygrywając kończące sezon GP USA. Zebrane punkty pozwoliły na zdobycie przez Laude tytułu mistrzowskiego w kategorii kierowców, a Ferrari po raz pierwszy od 1964 roku zwyciężyło w klasyfikacji konstruktorów. Clay Regazzoni modelem 312 T punktował tylko 4 razy, jednak dwukrotnie zdobył trzecie miejsce oraz wygrał GP Włoch, dzieki czemu włącznie z punktami zdobytymi na początku sezonu znalazł się na 5 miejscu klasyfikacji kierowców. W sezonie 1976 Ferrari przystąpiło jeszcze modelem 312 T do trzech pierwszych Grand Prix, z których wszystkie zostały ukończone na pierwszym miejscu.

Klasyka Formuły 1 lat 70-tych Ok!

[link widoczny dla zalogowanych]
W sezonie 2008 Gary Paffett kontynuował starty w DTM z Mercedesem. Drugi rok z rzędu po rocznej przerwie w startach korzystał z auta dwuletniego zespołu Persson Motorsport. Zebrane 13 punktów pozwoliło zająć podobnie jak rok wcześniej 9 miejsce w klasyfikacji kierowców. Na sezon 2009 Paffett powrócił do HWA Team, z którym zdobył tytuł mistrzowski w roku 2005.

[link widoczny dla zalogowanych]
W sezonie 2017 FIA World Endurance Championship zespół Signatech Alpine Matmut korzystał z modelu Alpine A470. Model spełniający nowe regulacje FIA i ACO LMP2 był w zasadzie przemianowanym prototypem Oreca 07, dzięki czemu zespół kontynuował udaną współpracę z francuskim producentem. Sezon 2016, w którym wykorzystywano Alpine A460 (Oreca 05) zakończył się zdobyciem tytułu FIA Endurance Trophy dla zespołów LMP2 oraz wygraną w wyścigu 24h Le Mans w klasie LMP2. W sezonie 2017 zespół wystawiał we wszystkich wyścigach World Endurance Championship tylko jedno auto, jednak w trzech wyścigach wystartowały dwa auta zespołu. Jednym z tych wyścigów było 24h Le Mans gdzie przygotowano Alpine A470 z nr #35 dla załogi Nelson Panciatici / Pierre Ragues / André Negrão oraz #36 dla załogi Romain Dumas / Gustavo Menezes / Matthew Rao. Wyścig zakończył się wygraną Porsche 919 klasy LMP1, jednak na kolejnych miejscach znalazły się już auta klasy LMP2. Drugie i trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej (1 i 2 w klasie LMP2) zajęły auta Oreca 07 zespołu Jackie Chan DC Racing, natomiast na kolejnej pozycji znalazła się załoga Alpine A470 z numerem #35. Załoga drugiego auta zespołu Signatech Alpine Matmut zakończyła zmagania na 10 pozycji w klasyfikacji generalnej i 8 w klasie LMP2. W klasyfikacji Endurance Trophy dla zespołów LMP2 tym razem Signatech Alpine Matmut znalazło się na 3 miejscu.

[link widoczny dla zalogowanych]
Na sezon 1970 serii Canadian-American Challenge Cup (Can-Am) zespół Bruce McLaren Motor Racing przygotował nowy model oznaczony jako M8D. Bruce McLaren zginął przed startem sezonu podczas testów M8D na torze Goodwood w Anglii 2 czerwca 1970. W następstwie oderwania się tylnego skrzydła i uderzenia w podporę stanowiska sędziowskiego kierowca i zarazem założyciel zespołu zginął na miejscu. Konstrukcja ponownie okazała się udana i umożliwiła kolejny rok dominacji w serii. Mistrzem sezonu 1970 po raz drugi został Denny Hulme.

[link widoczny dla zalogowanych]
Prototyp Stara 25 powstał w 1956 roku, jako odpowiedź na niedoskonałości produkowanego od 1948 przez Fabrykę Samochodów Ciężarowych „Star” w Starachowicach Stara 20. W wyniku problemów finansowych oraz przedłużających się prac nad nową jednostka napędową w 1957 rozpoczęto produkcje przejściowego modelu 21, w którym zastosowano część rozwiązań przewidzianych dla modelu 25. Produkcja seryjna modelu 25 nastąpiła 3 lata później i została zakończona w 1971, pomimo produkcji już od 1968 modelu 28 i 29 bazującego na modelu 25.

[link widoczny dla zalogowanych]
Przedsiębiorstwo SAME zostało założone w 1942 roku w Treviglio przez braci Francesco i Eugenio Cassani. Bracia już w 1927 stworzyli Cassani 40 CV, czyli pierwszy na świecie ciągnik napędzany silnikiem diesla. SAME początkowo zajmowało się produkcją silników benzynowych i wysokoprężnych, jednak krótko po wojnie przedsiębiorstwo wkroczyło w produkcje ciągników rolniczych. W roku 1958 w modelu SAME 240 wprowadzono innowacyjne urządzenie SAME SAC (Automatic Control Station), z kontrolą siły nacisku na dolne ramiona podnoszące, co w praktyce pozwalało utrzymywać stałą wysokość (lub głębokość) używanego urządzenia. Rozwiązanie to w późniejszym czasie trafiło do kolejnych traktorów producenta. Model 240 DT posiadał dwucylindrowy silnik o mocy 42 KM, a jego maksymalna prędkość wynosiła 28,9 km/h. Obok 240 DT powstał również większy bliźniaczy model 360 DT, napędzany trzycylindrowym silnikiem o mocy 62 KM, który pozwalał rozpędzać pojazd do niespełna 25 km/h.

[link widoczny dla zalogowanych]
António Félix da Costa przed końcem sezonu 2013 Formuły 1 wydawał się pewnym kandydatem do zastąpienia w zespole Scuderia Toro Rosso Daniela Ricciardo, przechodzacego do Infiniti Red Bull Racing. Jako członek programu rozwojowego dla młodych kierowców prowadzonego przez Red Bulla, w sezonie 2013 startował wraz z zespołem Arden w serii GP2, gdzie pomimo problemów zespołu zakończył sezon na trzecim miejscu. Pomimo nie do końca udanego sezonu zaskakującą dezycją okazało się niespodziewane ogłoszenie, że kierowcą Scuderia Toro Rosso w sezonie 2014 zostanie Daniił Kwiat, awansujący do Formuły 1 prosto z GP3, gdzie wówczas właśnie zdobył tytuł mistrzowski. António Félix da Costa mimo to pozostał w rodzinie Red Bulla, jednak w Formule 1 pozostała mu jedynie rola kierowcy rezerwowego w Red Bull Racing. Poza obowiązkami w F1 da Costa dołączył do zespołu BMW w DTM, gdzie w sezonie 2014 ze wsparciem Red Bulla reprezentował BMW Team MTEK. Sezon 2014 nie był szczególnie udany, a najlepszym osiągnięciem okazało sie 8 miejsce na torze Hungaroring oraz 9 w kończącym sezon wyścigu na Hockenheimring. Zdobyte 6 punktów pozwoliło na zajęcie zaledwie 21 miejsca w klasyfikacji kierowców. Kolejne dwa lata da Costa łączył obowiązki w BMW Team Schnitzer w DTM oraz w wyścigach Formuły E, po czym postawił na starty wyłącznie w drugiej z tych serii, gdzie ostatni sezon 2018/2019 ukończył na najwyższym dotąd 6 miejscu. W DTM najlepszym sezonem okazał się rok 2015, w którym pierwsze punkty zdobył podczas wyścigów na torze Zandvoort w Holandii, gdzie zajął odpowiednio 2 i 1 miejsce. W klasyfikacji kierowców sezonu 2015 zdobył łącznie 79 punktów i zajał 11 miejsce.

[link widoczny dla zalogowanych]
SEAT Cupra GT został zaprezentowany jako koncept podczas targów motoryzacyjnych w Barcelonie 24 kwietnia 2003 roku. Wygląd pojazdu nawiązywał do wcześniejszych konceptów Salsa i Tango, za które stylistycznie również odpowiadał Walter de Silva. Ostateczna odmiana wyścigowa powstała po prezentacji i została wyprodukowana w limitowanej serii przez dział SEAT Sport na życzenie klienta, ale została też dostępna dla zespołów wyścigowych i osób, które chciały brać udział w wyścigach GT. Podczas tworzenia nadwozia Seat Sport współpracował z działem stylistycznym SEAT Design Center w Sitges, aby stworzyć nadwozie o możliwie najniższym współczynniku aerodynamicznym oraz posiadającym charakterystycznie zakrzywioną linią boczną „Dynamic Line” obniżającą się od przodu do tyłu, nawiązującą do wspomnianych konceptów oraz wkraczających do seryjnej produkcji nowych modeli Altea, Toledo oraz Leon. W nadwoziu w formie ramy rurowej umieszczono silnik Audi 3.0 V6 biturbo o mocy około 500 KM oraz 6-stopniową sekwencyjną skrzynie biegów.

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]
Wyścig Supercheap Auto Bathurst 1000 w 2010 roku był 10 rundą V8 Supercar Championship Series stanowiącą 18 wyścig sezonu. Wyścig ten odbył się w niedzielę 10 października 2010 roku na torze Mount Panorama Circuit i stanowił 54 edycję licąc od wyścigu Armstrong 500 zorganizowanego w 1960 na torze Phillip Island. Zespół Holden Racing Team przygotował na ten wyścig specjalne malowanie swoich VE Commodore nawiązujące do malowania zwycięskiego VL Commodore SS Group A SV tego zespołu z edycji wyścigu z 1990 roku. Do powtórzenia wyniku sprzed 20 lat niewiele zabrakło. Ostatecznie dwa pierwsze miejsca zajęły załogi zespołu Triple Eight Race Engineering (Team Vodafone), korzystające z tego samego modelu Holdena, które na metę dotarły w odstępie zaledwie 0,2 s. Załoga Garth Tander / Cameron McConville z Holden Racing Team ze stratą zaledwie 1,2 s do zwycięzcy znalazła się na 3. miejscu. Drugie auto w historycznym malowaniu prowadziła załoga Will Davison / David Reynolds, jednak nie ukończyli tego wyścigu z powodu wypadku w końcowej fazie zmagań. Nie mam pewności, ale wydaje mi się, że właśnie ten przypadek zastosowania historycznego malowania zapoczątkował powszechne stosowanie tzw. „Retro Livery” w wyścigach długodystansowych tej serii.

[link widoczny dla zalogowanych]
Daniel Juncadella po wygranej w Grand Prix Makau w 2011 oraz zdobyciu tytułu mistrzowskiego Europejskiej Formuły 3 w 2012 od kolejnego sezonu został kierowcą Mercedesa w DTM oraz kierowca testowym w Williams F1 Team. W pierwszym roku startów w DTM kolegą zespołowym Juncadelli w zespole RSC Mücke Motorsport został również debiutujący w serii Pascal Wehrlein. Daniel Juncadella punktując trzykrotnie zdobył 21 punktów i ukończył debiutancki sezon na 16 miejscu klasyfikacji kierowców. W 2014 nowym partnerem zespołowym Juncadelli został znany ze startów w Formule 1 Witalij Pietrow. Juncadella punktując w zaledwie dwóch wyścigach zdobył 22 punkty pozwalające zająć tym razem 18 miejce w klasyfikacji kierowców. Pomimo że sezon 2014 nie okazał sie udany to wśród kierowców Mercedesa pokonał nie tylko zespołowego partnera, ale także mistrza serii Garego Paffetta i pozostał w zespole na kolejny rok.

[link widoczny dla zalogowanych]
Startujący w DTM od 2011 Edoardo Mortara po 6 latach współpracy z Audi, zwieńczonej tytułem wicemistrza ze stratą zaledwie 4 punktów, postanowił przenieść się do Mercedesa. Wraz z Lucasem Auerem znalazł się w zespole HWA Team przemianowanym od tego roku na Mercedes-AMG Motorsport BWT z charakterystycznym różowym malowaniem tytularnego sponsora na obu autach. O ile Lucas Auer będąc na koniec sezonu najlepszym kierowcą Mercedesa mógł uznać sezon 2017 ukończony na 6 miejscu za udany, o tyle 14 miejsce Mortary było na pewno rozczarowaniem. Przenosiny Mortary do Mercedesa okazały się nietrafną decyzją nie tylko ze względu na zajęte odległe miejsce w klasyfikacji kierowców oraz wysoką formę samochodów Audi, których kierowcy zajęli 5 pierwszych miejsc, ale także przez nagłą decyzję koncernu Mercedesa o zakończeniu startów w serii po sezonie 2018 na rzecz Formuły E. Mimo to w sezonie 2018 Mortara pozostał w DTM z Mercedesem, jednak spróbował też jednocześnie swoich sił w sezonie 2017/2018 Formuly E z zespołem Venturi Formula E Team. Ostatni sezon w DTM ukończył na 6 miejscu, po czym postawił na dalsze starty w Formule E.

[link widoczny dla zalogowanych]
Dzięki udanej akcji marketingowej oraz szerokiej gamie dostępnych opcji wyposażenia i modyfikacji Ford Mustang produkowany od 1964 okazał się ogromnym sukcesem. Powstało wiele odmian pierwszej generacji, wśród których znalazło się również miejsce dla odmian Shelby GT350 i GT500, w które wkład miał legendarny projektant samochodów sportowych oraz kierowca wyścigowy Carroll Shelby. Odmiana GT350 produkowana od 1965 stanowiła odmianę zmodyfikowaną w kierunku samochodów wyścigowych, niekoniecznie przyjazną do codziennej jazdy. Zgodnie z oczekiwaniami klientów w 1967 powstała mocniejsza odmiana GT500, jednak jej wnętrze przejęte głównie z Mustanga GT oferowało więcej komfortu w codziennym użytkowaniu. GT500 otrzymało silnik V8 o pojemności 7 litrów i 355 KM. W modelu dostepna była 4-biegowa ręczna skrzynia biegów lub 3-stopniowy automat. Wsród opcji wyposażenia znalazła się chociażby klimatyzacja czy wspomaganie kierownicy. W celu uzyskania niższej masy nadwozie posiadało też charakterystyczne dla tej odmiany elementy wykonane z włókna szklanego.

[/img]