Nowości w kolekcji Abarth098

A może to IFA z silnikiem ferrari tylko ten fakt został pominięty, wtedy by to pasowało :d a wszystkie czerwone ładnie się razem prezentują ;d

Bo IFA miała być przed Ferrari, ale o niej zapomniałem Very Happy

Jeżeli chodzi o Ferrari 125 S, to proszę, taki banalny zabieg z tymi światłami, a model od razu inaczej wygląda od przodu. Wink

To prawda, a ten sposób podpatrzyłem w jednym z modeli gazetowych Smile

Na temat zespołu Stone Brothers Racing pisałem już przy okazji wpisu na temat [link widoczny dla zalogowanych], którym Marcos Ambrose zdobył tytuł w klasyfikacji kierowców. W kolejnym roku obronił tytuł mistrza, a jego team zdobył również mistrzostwo w klasyfikacji zespołów. Od czasu zakupu modelu z 2003 wciąż myślałem o tym z sezonu 2004. Często dodaje różne aukcje modeli australijskich do obserwowanych na eBay, żeby zobaczyć jakie ceny osiągają. Tak samo postąpiłem z prezentowanym modelem i ku mojemu zdziwieniu, nikt go nawet nie zalicytował. Przy cenie minimalnej była to doskonała oferta pomimo że model znajdował się w Australii. Gdy został wystawiony podobnie postanowiłem, że spróbuję go wygrać. Kolejny raz nie było innych chętnych, dzięki czemu model znalazł się u mnie. Łączny koszt był podobny, jak tego z 2003 roku kupionego w Wielkiej Brytanii, jednak bez pomocy kolegów wyszedłby z wysyłką nawet drożej niż ten kupiony teraz w Australii. Marcos Ambrose, wygrywając 11 wyścigów sezonu 2004, zdobył 2174 punktów i pokonał w klasyfikacji kierowców kolegę z zespołu, którym był Russell Ingall (1936 punktów).

Model to oczywiście kolejny Classic Carlectables. Z tyłu opakowania znalazły się informacje na temat sezonu w wykonaniu mistrza Smile

Dopiero tym razem odkryłem, że łącznik modelu do podstawki pełni dodatkową funkcję, a przynajmniej może być bezproblemowo wykorzystany w ten sposób Smile

One mają koła skrętne? Jak AA? Ciekawe, co to za firma. Czy rzeczywiście sami produkują, czy zamawiają u jakiegoś "poważnego" producenta?

Świetny model Arku. Znowu przypomina mi się Toca Race Driver 3 i tor Bathurst Smile

Gratuluję świetnego nabytku Hurra

Dokładnie w tej grze poznałem te wyścigi Smile

W przypadku australijskich aut, Biante to AutoArt, jednak te Classic Carlectables są bardziej zbliżone do AutoArt jakie znamy.
Na swojej stronie piszą, że są australijska spółką oraz że posiadają własny dział projektowania i rozwoju.
Dokładniej można spojrzeć tutaj: [link widoczny dla zalogowanych]

Po zaprezentowaniu modeli Ferrari F1-89 i F1-90 postanowiłem uzupełnić w końcu zbiór o FW14B, którym w 1992 Nigel Mansell zdobył jedyne Mistrzostwo Świata Formuły 1. Kierowcami Williamsa w tym sezonie byli, tak samo jak w 1991, Nigel Mansell oraz Riccardo Patrese. W 1992 Mansell wygrał 9 wyścigów, a w trzech zajął drugie miejsce. Pozostałych 4 nie ukończył. W klasyfikacji końcowej sezonu pokonał kolegę z zespołu różnicą 52 punktów. Mimo to, Patrese został wicemistrzem, nieznacznie pokonując Michaela Schumachera. Mansell po sezonie 1992 opuścił Williamsa, który podpisał już wcześniej kontrakt z Alainem Prostem. Na sezon 1993 przeniósł się do amerykańskiej serii CART IndyCar, gdzie startował w zespole Newman/Haas Racing w bolidzie Lola T93. W pierwszym starcie, w zupełnie odmiennej konstrukcji, przestarzałej na tle mistrzowskiego Williamsa, wygrał kwalifikacje, a następnie wyścig na ulicznym torze Surfers Paradise w Australii. W całym sezonie 1993 wygrał 5 wyścigów, a w sumie 10 razy stawał na podium, co pozwoliło mu zdobyć mistrzostwo. Jest jedynym kierowcą w historii, który rok po roku zdobywał mistrzostwo Formuły 1 i serii IndyCar. Jest również pierwszym zawodnikiem, który wygrał serię CART w swoim debiutanckim sezonie.

Model T93 w kolekcji był już od dłuższego czasu, więc pozostawało zdobycie FW14B. Najlepiej dostępny jest ostatnio gazetowy model IXO, więc postanowiłem taki kupić, tym bardziej, że posiadane T93 to dosyć ubogi w detale model tego samego producenta. Model Williamsa właściwie nie zadowala mnie tylko w jednej kwestii – kalkomanii, a właściwie sporym ich braku. Po raz pierwszy zastanawiam się tak bardzo nad ich zakupem, jednak nie jestem przekonany do swoich zdolności w ich nałożeniu.

ZIL-112C został następcą samochodów serii ZiS/Ził-112. Powstał w 1961 i był ostatnim samochodem wyścigowym stworzonym przez ZIL (Zakład imienia Lichaczowa). Pojazd stanowił zupełnie nowa konstrukcję, a mniejszy rozmiar i waga przyczyniły się do poprawy osiągów. Konstruktorem samochodu był W. Rodinow. ZIL-112C zadebiutował w wyścigach w ZSRR w listopadzie 1961 roku. Z przodu wzdłużnie umieszczono silnik V8, pochodzący z limuzyny ZIL-111, o pojemności 5980 cm³ i mocy 240 KM. Przekazywał on moc na koła tylne za pomocą 3-biegowej skrzyni manualnej, pochodzącej z modelu ZiS-110. Zawieszenie przednich kół i mechanizm kierowniczy zaadaptowano z auta Wołga GAZ-21. W tylnej części zawieszenia zastosowano tzw. oś De Diona. Przekładnia główna była wyposażona w reduktor, dzięki czemu przełożenie mogło być zmieniane w zależności od trasy. Auto posiadało hamulce bębnowe, które z tyłu umieszczono w okolicach mostu. W 1965 roku drugi egzemplarz otrzymał mocniejszy silnik o pojemności 6959 cm³ i mocy ok. 270 KM. Zastosowano też samoblokujący się mechanizm różnicowy, a z przodu hamulce tarczowe opracowane specjalnie do tego auta.

Auto poznałem, gdy ukazało się w rosyjskiej serii, z której pochodzi prezentowany model. Od początku pomyślałem, że fajnie byłoby gdyby dołączył do kolekcji, jednak ceny w jakich się u nas pojawiał nie zachęcały mnie w stosunku do tego, co model sobą prezentuje. Sytuacja niedawno się zmieniła, gdyż model pojawił się w znacznie niższej cenie, więc bez wahania go kupiłem. Był co prawda zakurzony, jednak nie okazało się to większym problemem. W tym przypadku trudno mówić o świetnych detalach, bo takich szukałbym raczej w modelu od DIP. Jeśli jednak chce się tylko zaznaczyć w kolekcji istnienie takiego auta, myślę że w zupełności wystarczy Smile

Podczas 24-godzinnego wyścigu na torze Nürburgring Nordschleife, w dniach 19-20 maja 2012, zespół Rowe Racing wystawił dwa Mercedesy SLS AMG GT3. Samochód #21 w składzie M.Zehe / M.Hartung / R.Rehfeld / M.Bullitt zakwalifikował się na 20. miejscu, natomiast #22 załogi K.Graf / T.Jäger / A.Roloff / J.Seyffarth uzyskał w kwalifikacjach dziesiąty czas. SLS AMG GT3 #22 niestety nie ukończył rywalizacji, wycofując sie pod koniec zmagań. Drugie auto zespołu ukończyło wyścig na 10. miejscu.

Model SLS AMG GT3 od Minichamps pojawił sie u tego samego sprzedającego, u którego zakupiłem modele Ferrari 125 S. Początkowo cena była nawet wyższa niż za granicą, jednak spodziewałem się, że to się zmieni. Nie trzeba było długo czekać i gdy tylko przy modelu pojawiła się cena oznaczająca to, że szybko sie sprzeda, zakupiłem jedną sztukę dla siebie. Okazało sie, że model miał nadłamane jedno z lusterek, jednak dzięki temu, że jeszcze sie trzymało, udało sie je wyprostować i przykleić na tyle dobrze, że jest to niemal porównywalne z montażem fabrycnym niektórych modeli. Sprzedający bez wyjęcia modelu z kartonika nie miał szans tej wady zauważyć, więc przy tak świetnej cenie zakupu nawet nie zawracałem mu tym faktem głowy. W tym miejcu warto wspomniec o tym, że lusterka sa w tym modelu bardzo narażone. Odruchowo chce się złapać model w miejscu ich umieszczenia i trzeba o tym pamiętać. Dodatkowo model okazał się być wykonany z życiwy, o czym nie miałem pojęcia w momencie zakupu. Według producenta powstało tylko 528 sztuk tego modelu.

Świetny model, podoba mi się jego kolorystyka. Jakoś lubię Le Mans Wink

Gratuluję świetnego nabytku Smile

Z Le Mans od czasu prezentacji Ferrari 166 MM nadal nic nie mam, ale z 24h Spa za jakiś czas coś pokażę Smile

To fajnie, wiem że ten Mercedes jest z wyścigu na Nurburgring ale ja zawsze 24 godzinny wyścig kojarzę z Le Mans Smile

Nie martw się, z Le Mans też jeszcze będą,a właściwie są już w drodze Smile