Nowości w kolekcji Abarth098

W tych z tej serii zdecydowanie rzadkość i wcale nie jest pewne, że się już nie pojawi Very Happy

[link widoczny dla zalogowanych]

W 1987 do wyścigu 24h Le Mans zespół Kouros Racing przystapił z dwoma egzemplarzami Saubera C9 klasy C1. Załogę auta z numerem #61 stanowili Mike Thackwell, Henri Pescarolo i Hideki Okada, natomiast pod numerem #62 wystartowali Johnny Dumfries, Chip Ganassi i Mike Thackwell. Załogi startowały odpowiednio z 8 i 7 pozycji, ale rywalizacja dla obu z nich zakończyła się przedwcześnie. Auto z numerem #61 wycofano po przebiciu opony, natomiast #62 zatrzymała awaria skrzyni biegów. Zanim doszło do awarii Johnny Dumfries ustanowił nowy rekord okrążenia w Le Mans, podkreślając tym spory potencjał nowej konstrukcji. Sauber C9 w granatowym malowaniu zdecydowanie mi się podoba, więc gdy zauważyłem doskonale znany model od HPI postanowiłem wziąć udział w licytacji. Model udało się wygrać w cenie zdecydowanie atrakcynjej jak na obecną chwilę, kiedy modele tego producenta stają się coraz droższe i dostępne tylko z drugiej ręki.

To kapitalny model jest. Mam go gdzieś, leży zadołowany. Pamiętam, że w gablotce tylna pokrywa jest oddzielnie.

Wszystkie HPI ze zdejmowaną pokrywą mają przykręconą ją do podstawki oddzielnie na takim małym stelażu Smile

[link widoczny dla zalogowanych]

W 1988 nie przedłużono umowy na obsługę samochodów sportowych Saubera przez Kouros Racing i nawiązano bliższą współpracę z Mercedesem w wyniku czego zespół został przemianowany na Team Sauber Mercedes. W 24h Le Mans w 1988 zespół nie przystąpił do wyścigu ze względu na obawy o wytrzymałość opon Michelin, po tym jak Klaus Niedzwiedz doznał ich awarii przy dużej prędkości. W sezonie 1989 konstrukcja oprócz srebrnego malowania otrzymała też m. in. zmodyfikowaną jednostkę napędową i uległa konkurencji tylko w jednym z wyścigów sezonu 1989 World Sportscar Championship. Podczas 24h Le Mans zwyciężyła załoga auta z numerem #63, którego kierowcami byli Jochen Mass, Manuel Reuter i Stanley Dickens. Sauber C9 osiągając w 1989 prędkość 400 km/h podczas sesji kwalifikacyjnych wraz z konstrukcją WM Peugeot P88, która w wyścigu w 1988 osiągnęła 405 km/h przyczynili się do wprowadzenia dwóch szykan na prostej Mulsanne toru Circuit de la Sarthe od 1990 roku. Prezentowana miniatura to dosyć stary już model marki Max Models, wyprodukowany we Francji. Miniaturę wypatrzyłem na Allegro wystawioną w licytacji od 1 zł, więc postanowiłem obserwowac rozwój sytuacji. Aukcja kończyła się w czasie, kiedy czekałem na dziewczynę, żebyśmy pojechali obejrzeć jej jak się okazało później pierwsze auto. Licytację wygrałem z ceną końcową 16,51, a sam model poza brakującą wycieraczką dobrze zniósł próbę czasu. Wycieraczka z Poloneza Coupe z serii Kultowych Aut PRL-u doskonale się tutaj odnalazła. W modelu poprawiłem też lusterka, w których podpiłowałem mocowania, dzięki czemu bliżej im do rzeczywistości. Z użyciem Markera Liquid Chrome pomalowałem wkłady luster, a czarnym pisakiem ich mocowania i przy okazji też zawiasy drzwi na karoserii. W modelu można by pomalować też m. in. wloty powietrza, jednak model mógłby już wtedy stracić swój toporny charakter, więc z tego zrezygnowałem.

Jak zawsze ciekawe modele i interesujący opis, ale zastanawia mnie czy w 1987 r. Mike Thackwell startował w dwóch załogach jednocześnie czy to jakiś błąd?

Też mnie to zaczęło zastanawiac po opublikowaniu wpisu, ale przejrzałem jeszcze więcej źródeł i zdjęcia z wyścigu. Na autach były powielone te same nazwiska wraz z pierwszą litera imienia i flagą państwa, a podlinkowania w źródłach prowadziły do tego samego kierowcy. W bazach kierowców wyścigowych pod frazą "Mike Thackwell" pojawia się również tylko jedna osoba. Dotarłem też do danych w Wikipedii, które podają, że stanowił załoge obu aut i przejechał 123 okrażenia jednym i 37 drugim.

[link widoczny dla zalogowanych]

Karl Kling po zwyciestwie w meksykańskim wyścigu Carrera Panamericana w 1952 za kierownicą Mercedesa 300 SL w kolejnym roku pojawił się za kierownicą Porsche 550 Spyder. Tym razem kierowca zakończył rywalizację przedwcześnie w wyniku awarii wału napędowego, jednak w kolejnym roku 550 Spyder pozwolił na wygraną w swojej klasie w ostatniej edycji imprezy w 1954 roku. Miniaturę z 1953 od TSM wygrałem w atrakcyjnej cenie w licytacji na Allegro. Myślałem o wyścigowej odmianie Porsche 550 Spyder, więc fajnie że trafił się model obfity w detale. Jedyne co mnie martwi to felga wyglądająca na nadtopioną w wyniku reakcji z oponą, co spotkałem już m. in. przy modelu [link widoczny dla zalogowanych]. Już po zrobieniu zdjęć udało mi się zdjąć z felgi oponę i pomalować felgę lakierem bezbarwnym. Czytałem kiedyś, że może to pomóc, ale postawiłem model w widocznym miejscu i zamierzam obserować sytuację.

Bardzo ciekawy model "staruszka" Porsche. Podoba mi się. Dobrze, że nie zbieram starych "sportowców", bo byłaby zazdrość... Wink

Typowa rasowa wyścigówka z lat 50. Bardzo ciekawy model 👍

[link widoczny dla zalogowanych]

W 1979 zorganizowano inauguracyjny sezon brazylijskich mistrzostw Stock Car Brasil, znanych obecnie jako Stock Car Pro Series. Mistrzostwa powstały z inicjatywy koncernu General Motors i przez wiele lat w serii rywalizowały wyłacznie auta marki Chevrolet. Do rywalizacji w sezonie 1979 rozegranym pod nazwą Torneio Nacional Chevrolet de Stock Car przygotowano model Chevroleta o nazwie Opala, a pierwszym mistrzem został Paulo Gomes. Prezentowana miniatura została wydana jako 13 numer kolekcji z modelami mistrzów brazylisjkiej serii Stock Car i była w moim odczuciu najlepiej dostępnym w Europie modelem z tej serii, zaraz obok miniatur z numerów [link widoczny dla zalogowanych] i [link widoczny dla zalogowanych]. Niestety z pozostałymi modelami nie jest tak łatwo, a chętnie dołączyłbym do kolekcji jeszcze kilka.

Świetne malowanie. CocaCola idealnie wpasowuje się w żółty lakier karoserii.

[link widoczny dla zalogowanych]

Ciągniki rolnicze marki Fendt u początku swojej historii w 1930 roku otrzymały przydomek „Dieselross” oznaczający wprost „Koń diesel”. W 1955 model F20 będący kolejną z konstrukcji rozwijającej się marki nadal występował z przydomkiem znanym z poprzedników. Miniaturę tej konstrukcji w skali 1:43 wydało Schuco i taki model udało mi się pozyskać w licytacji na Allegro na początku lutego zeszłego roku. Wystawiał ją typowy sklep sprzedający wiele różnego rodzaju powystawowych, używanych i uszkodzonych przedmiotów, więc model nie był w idealnym stanie. Poza uszkodzonym opakowaniem posiadał pogięty stelaż na błotniku, oderwaną ławeczkę oraz kosiarkę, ale wyglądał na kompletny, więc wzbudził moje zainteresowanie. Licytacja zakończyła się na dosyć niskiej kwocie, oscylującej w granicy wartości jakiej się spodziewałem, jednak w paczce nie odnalazłem drewnianej ławeczki mocowanej na stelażu na błotniku. Sprzedający zapewniał, że przesyłka zawierała brakujący element, jednak z mojej strony wygląda na to, że tak nie było. Model mogłem zwrócić, ale brak nie jest kluczowy, pozostałe elementy znajdują się na swoich miejscach, a oderwaną kosiarkę wystarczyło włożyć na swoje miejsce i w takiej formie miniatura prezentuje się tak jak widać poniżej.

Bardzo ciekawy ten traktor. Brak ławeczki możesz spokojnie sam uzupełnić. Wystarczy kawałek cienkiej balsy i powycinasz sobie deseczki na ławeczkę. Kolor uzyskasz bejcą do drewna. Jak balsa będzie niedostępna u Ciebie, to w każdym warsztacie stolarskim, który robi meble znajdziesz odpady forniru. Z niego też świetne deski wychodzą.

Gdybym miał więcej czasu i chęci to pewnie bym coś wystrugał, a póki co musi zostać tak jak jest. Ogółem nadal wygląda dobrze, więc nie ma problemu Smile