Garaż smigi'ego

Świetna prezentacja, niezwykle ciekawych modeli.
Rewelacja Smile

Śmigi, uwielbiam Twój temat, Twoje opisy no i zdjęcia Ok!

I czasem zazdroszczę niektórych modeli Very Happy

wspaniale fotografie Ok!

Przeczytałem twój temat od deski do deski w jeden dzień. rewelacyjne opisy , a zdjęcia to ekstraklasa.

Dziękuję!

Bardzo doceniam i cieszę się, że temat się podoba i wzbudza pozytywne emocje! Jest to bardzo motywujące do dalszej pracy Smile

Dziś nie będzie długo, dla odmiany, za to będzie nowocześnie.
W 2011 na runek wszedł następca Murcielago, Lamborghini Aventador, który dał początek wielu limitowanym seriom flagowego Lamborghini. Sian, Centenario, Veneno, to tylko niektóre z nazw modeli opartych o udaną platformę Aventadora. Pod koniec jego życia na rynku, po 10 latach przyszła pora na kolejną wersję specjalną, tym razem jednak nadarzyła się ku temu nie lada okazja. 50 urodziny najbardziej wpływowego modelu Lamborghini - Countacha. W 2021 roku po serii zapowiedzi, teaserów, spekulacji i naprzeciw oczekiwaniom fanów i kolekcjonerów wściekły byk z Sant'Agata Bolognese przedstawił najnowsze dziecko: LPI800-4 Countach, bazujący na rozwiązaniach z niewiele starszego Siana. Zapożyczył od niego cały hybrydowy układ napędowy, natomiast stylistycznie stanowi mieszankę Aventadora i wielu elementów odziedziczonych po oryginalnym Countachu: kanciaste reflektory, czarne wielkie wloty powietrza za drzwiami, potrójne tylne światła, "żaluzje" przed wlotami powietrza za szybami i nawiązujący do peryskopowego lusterka z pierwszej wersji Cuontacha kształt przeszklonego dachu. Powstało 112 sztuk.

2021 Lamborghini LPI800-4 Countach - Hot Wheels Premium

Wielką niewiadomą był dla mnie ten model. Niby Hot Wheels, a seria Elite od tego producenta zawsze była gwarancją dobrej jakości. Ale jednak tutaj Premium a nie Elite. Zamiast gablotki blisterek jak w typowych "resorakowych" hot wheelsach. Zamówiłem, model dotarł i okazał się... Bardzo nierówny. Całościowo bardziej przypomina przyzwoite gazetówki, zwłaszcza jakością montażu i poziomem detali. Kiepski lakier odkrywający niedoskonałości formy to chyba największy minus, zaraz obok zbyt wysokiego zawieszenia i pancernych opon. Dalej jest nieco lepiej, fajne, kolorowe wnętrze, kilka niezłych detali. Ciekawostką jest metalowe podwozie mocowane na... typowe dla resoraków nity. To zdecydowanie utrudnia waloryzację, o którą modelik aż się prosi.

Ogólnie jestem średnio zadowolony, ciężko mi go komuś polecić, bo prezentuje się raczej przeciętnie, choć nie ma tragedii. Wśród gazetówek na pewno będzie wyglądał ok. Mi to odpowiada, bo nie jestem zbytnim fanem tego samochodu, nie podoba mi się to w jaki sposób Włosi nawiązali do historii, więc nie ubolewam szczególnie nad jakością miniatury. A dzięki niej kolekcja Countacha w zasadzie jest już zamknięta Smile

Dzięki smigi - wyjąłeś mi każde słowo z ust. Też kupiłem ten model z czystej ciekawości i bardzo trudno mi było się do niego odnieść. Zgadzam się z Tobą we wszystkim. Dziwny, ale ciekawy model.
Nie zgodzę się co do jednego - mi się ta interpretacja Countach podoba - na tyle, że zainwestowałem w TSM-a.

Na pierwszy rzut oka model wygląda przyzwoicie, ale rozumiem lekkie rozczarowanie po bliższym z nim obcowaniu. Ładne zdjęcia. Smile

Twoje zdjęcia są rewelacyjne, ale mają jedną wadę. Uwidaczniają problemy modeli. W kuntaszu nie jest ich wiele i ogólnie mi się podoba. Fajnie mu w białym.

Smigi, Lambo daje radę Very Happy

Niestety, zdjęcia idą na pierwszy plan Ok!

Dziękuję Panowie za komentarze Smile

Dziś, po kolejnej przerwie zostajemy w temacie szarżującego byka, ale cofamy się do klasyki...
Historię Lamborghini Diablo przytaczałem już tutaj, ale nie mogłem się powstrzymać jak tylko zobaczyłem zdjęcia tego konkretnego modelu w internecie.

1990 Lamborghini Diablo - Fujimi

Tak więc, cóż to za model! W przeciwieństwie do prezentowanego tutaj Autoarta, japońska miniatura przedstawia wersję z początku produkcji. Charakterystycznie ułożone światła w przednim zderzaku, dużo węziej niż w późniejszych modelach rzeczywiście pojawiły się w Diablo, choć jedyne zdjęcia jakie znalazłem przedstawiają czerwony egzemplarz.
I w przeciwieństwie do wspomnianego Autoarta, model jest w całości plastikowy. Podobnie jak modele Herpy lub Revell, także tutaj dzięki nietypowemu materiałowi udało się uzyskać mnóstwo fajnych detali, oraz otwierane elementy nadwozia. Spasowanie mogłoby być lepsze, choć w rzeczywistości wygląda to dużo lepiej niż na mocno powiększonych zdjęciach. Mimo wszystko, trzeba przyznać, ze Diablo z uniesionymi drzwiami wygląda szalenie bojowo!
Na uwagę zasługują też detale: świetne felgi, malutkie, ale w pełni czytelne tampodruki z logotypami i napisami, smutne, czarne, ale bardzo fajnie zdetalowane wnętrze z charakterystycznymi dla pierwszych egzemplarzy Diablo "piętrowymi" zegarami i uchwytem przed fotelem pasażera.
Ciekawostką jest również sam montaż modelu. Zero kleju czy śrubek, wszystko na delikatne zatrzaski, co sprawia, że miniatura jest niezwykle delikatna i miejscami ma się wrażenie trzymania złożonego "na sucho" modelu redukcyjnego przed sklejeniem.

Ma jednak niesamowity urok i charakter Smile

Dodatkowo, jest to szalenie rzadki model, swój egzemplarz sprowadziłem aż z Australii, a na europejskim ebayu od dawna nie pojawiła się ani jedna sztuka.

Plastikowe modele to jest właśnie to, co pozwala zminimalizować linie podziału blach, a otwierana elementy nie odstają od reszty nadwozia i szczeliny są minimalne. Piękny model. Jestem pod wrażeniem. Ok!

Coś wspaniałego!

Piękny model i kapitalne zdjęcia!

Najciekawszy jak dla mnie model prezentowany w tym miesiącu, a jeszcze okraszony znakomitymi zdjęciami. Prezentacja klasowa, a miniatura absolutnie nietuzinkowa!

Dziękuję! Dlugo się naszukałem tej miniatury, bardzo się cieszę, że mogłem się z Wami tym podzielić i cieszę się z tak pozytywnego odbioru! Może z mojego wpisu to nie wybrzmiało, ale model jest przepiękny, mimo kilku wad prezentuje się fenomenalnie, nawet obok Autoarta Smile