Garaż smigi'ego

Dziś wyjątkowo zaprezentuję dwa modele jednego samochodu.

Krótką historię F50tki opisywałem już w tym miejscu przy okazji prezentacji przepięknej miniatury Kyosho. Nie ukrywam, że bardzo lubię ten samochód i nie mogłem odpuścić posiadania go w czerwonym kolorze Smile

Co ciekawe w rzeczywistości nigdy nie było dwóch różnych wersji nadwozia Ferrari F50. Każdy z 349 wyprodukowanych egzemplarzy (co swoją drogą jest rekordem wśród flagowych Ferrari - F50 jest najrzadsze!) był spiderem z dostarczanym sztywnym dachem. Procedura zmiany spidera w berlinette jest dość skomplikowana i polega na zdemontowaniu panelu nadwozia za fotelami, zdemontowaniu pałąków przeciwkapotażowych i w ich miejsce przykręceniu sztywnego dachu.

1995 Ferrari F50 IXO oraz Detail Cars

Dla uściślenia, IXO to wersja zamknięta, DC to model bez dachu. Pierwotnie w mojej kolekcji był tylko model IXO, ale bardzo chciałem mieć również otwartą wersję F50tki, w grę nie wchodził niestety model PMA, wyjątkowo wg mnie nieudany. Ostatnio natrafiła się okazja na forum i tak oto stałem się posiadaczem wersji otwartej od Detail Cars.

IXO jest modelem dużo nowszym, ma ładniejsze detale jak ładnie wymodelowany tylny pas, jednoelementowy tylny spoiler czy wnętrze świateł. Cierpi jednak w kwestii proporcji, ma zdecydowanie zbyt duże przednie światła (w dodatku pomalowane na czarno, co jest nieprawidłowe, nie znalazłem żadnego zdjęcia przedstawiającego czerwone F50 z czarnym wypełnieniem świateł) i chyba trochę mniej finezyjne, choć wciąż fajnie odwzorowane felgi.
DetailCars mimo wieku prezentuje się naprawdę świetnie. Sprawia wrażenie delikatniejszego i bardziej dopracowanego, mimo toporności niektórych elementów (tak, mówię np o pasie tylnym. Tutaj jest przerzroczysty i nawet widać zza niego część osprzętu w komorze silnika ale... no jest wykonany mniej precyzyjnie). Podobnie spoiler, którego łączenie z nadwoziem jest bardzo mocno widocznie. W IXO przebiega ono wzdłuż linii podziału karoserii przez co w ogóle nie rzuca się w oczy. Przednie światła w DC są bardziej poprawne i bliższe oryginałowi, ale dość niechlujnie wklejone i zaparowane od środka.
W obu modelach fajnie wygląda wnętrze, mimo ze prawie zupełnie czarne, to drobne kalki przedstawiające liczniki czy osprzęt prezentują się świetnie, podobnie cieszą oczy silniki widoczne przez tylne przeszklenie.

Podsumowując, oba wyglądają naprawdę fajnie, świetnie się uzupełniając. Oba mają spore wady, ale na półce nie rzucają się w oczy.

Ten temat (Ferrari) w ogóle mnie nie interesuje. Ale w Twoim przekazie... I do tego zdjęcia.. Po prostu niesamowite.

Dla kogoś nie obeznanego do końca z jakością i wiernością modeli w stosunku do oryginałów
Twoje zdjęcia mówią: Świetne modele, piękna parka. Chyba warto kupić. Smile

A faktem jest że jeżeli stoją w gromadce innych, lepszych i gorszych jakościowo, i tak wyglądają
świetnie. No i znowu trochę ciekawostek Smile

Fajne modele, a i prezentacja świetna. Super, że opisujesz wady i zalety modeli. Człowiek wie, czego się spodziewać przy ewentualnych zakupach takich miniaturek.

Fajne są oba, trudno powiedzieć który lepszy,
każdy z nich ma swoje dobre strony,
ale spider z profilu piękny Smile

Po Twojej prezentacji żółtej Miury, myślałem, że już mnie nie zaskoczysz. Oj myliłem się bardzo Smile

Zrobić prezentację, bądź co bądź modeli z średniej półki, które wyglądają jak z prospektu najwyżej - to już kunszt.

Coś pięknego, zdjęcia profesjonalne, to mało powiedziane.

Panowie, dziękuję bardzo, takie komentarze bardzo mobilizują do pracy Very Happy

And1 PMA ma już swoje lata, ale rzeczywiście bardzo ładnie wychodzi na fotach Very Happy

Aczkolwiek uważam wciąż że sesja Miury wyszła mi najlepiej Wink

mafo staram się zawsze opisać model, nawet jak wprowadzam do neigo jakieś poprawki. Sam nieraz swoje zakupy opieram na zdjęciach i opisach kolegów, więc cieszę się, jeśli moje wpisy komuś pomogą! Smile

Dziś szybka aktualizacja, model XJ220 opisywałem już w tym miejscu, ale udało mi się go jakiś czas temu wymienić na bardziej odpowiedni kolor Wink

1991 Jaguar XJ220 - Minichamps

Oczywiście sam model, merytorycznie, prezentuje się dokładnie tak samo, więc do szczegółowego opisu samego modelu jak i historii samochodu, zapraszam do zalinkowanego wyżej postu Wink

Piękny. I w srebrnym mu lepiej niż w żółtym, więc też bym zamienił Wink

Ten kolor zdecydowanie bardziej "leży" na tym modelu.
Żółty wygląda trochę zabawkowo.
Nieźle prezentuje się też w kolorze zielonym.
W sumie fajnie że go wymieniłeś Very Happy

Piękny model👍
I wygląda zdecydowanie bardziej naturalnie niż żółty.

Strasznie lubię ten model Jaguara. Długi i płaski - piękny Smile

Żółte są bliższe mojemu sercu, ale ten faktycznie wygrywa.

Wysłany: Czw 18:15, 30 Mar 2023

Kurcze, przeoczyłem tego Jaguara w sreberku Wink

. Jest o niebo lepszym wyborem niż ten żółty. Teraz już całkiem przekonałem się do tej miniatury i również będę polował na ten w srebrnym malowaniu Wink

Tak poza tym ponownie przejrzałem cały Twój temat i jest to świetne miejsce , gdzie można się rozmarzyć, oderwać od rzeczywistości i poprawić kiepski nastrój. Mówiąc krótko, qwa, robisz zaj...stą robotę tym tematem ;D . Mam nadzieję , że na tym nie poprzestaniesz Wink

Wysłany: Czw 22:18, 30 Mar 2023

Dziękuję wszystkim! Cieszę się, że ktoś tu zagląda, mimo że ostatnia aktualizacja była prawie 2 miesiące temu, a i to nie był nowy model w kolekcji Very Happy

Bardzo mi miło, że moja kolekcja dostarcza tylu miłych emocji!

Co do Jaga, gorąco polecam, mimo swoich wad jest to bardzo przyzwoity model, a w srebrze albo brytyjskiej zieleni prezentuje się bardzo ładnie.
Przestrzegam jednak przed zakupami modelu z reedycji Maxichamps, ten jest znacząco uproszczony i nie ma szklanego dachu, a czarną zaślepkę! Nie dość, że wygląda to brzydko, to jeszcze jest zupełnie niezgodne z oryginałem...

Wysłany: Czw 22:33, 30 Mar 2023

Piękne modele, piękne zdjęcia , nic tylko cieszyć oko. Nie wszyscy zbierająą, ale tak jak w muzeum zawsze warto popatrzeć i podziwiać, a czas ... no cóż chyba nie ma znaczenia Smile

Witam wszystkich w Nowym Roku Smile

Dawno nic nie pokazywałem, a w międzyczasie kilka nowości się uzbierało, więc czas to zmienić i godnie przywitać rok 2024 Smile

Miała być dziś wycieczka do Szwecji, ale Łukasz mnie ubiegł i... postanowiłem zacząć trochę inaczej.

Fascynującą historię reaktywacji marki Bugatti przybliżyłem już kilka lat temu w tym miejscu: Klik!.
Powstał wtedy jeden z najpiękniejszych i najbardziej fascynujących samochodów lat 90tych. Jednak Bugatti EB110 nie wyjechało na drogi od razu w takiej formie jaką znamy dziś. W trakcie całego procesu projektowania i testowania mechanicznej strony samochodu w przedsięwzięcie było zaangażowanych kilka znanych nazwisk odpowiadających za nadwozie. Projekt który finalnie trafił na drogi jest autorstwa Giampaolo Benediniego, wcześniej jednak były rozważane propozycje m.in Giorgetto Giugaro, Paolo Martina i Marcello Gandiniego. To ten ostatni doczekał się powstania jeżdżących prototypów i pomimo, że stylistyka nie była ostateczna, służyły one do testowania rozwiązań mechanicznych i aerodynamicznych, które trafiły do finalnego EB110.
W latach 1990 i 1991 powstało łącznie pięć prototypów, dzisiejszy model przedstawia wersję A4 z numerem podwozia 39003. Po bankructwie włoskiego Bugatti trafił on w ręce manufaktury B-Engineering założonej przez byłych pracowników fabryki w Campogalliano, którzy stoją za opartym właśnie na Bugatti EB110 supersamochodzie Edonis.

Egzemplarz EB110 A4 39003 trafił ostatecznie do prywatnego kolekcjonera ze Szwajcarii, u którego prawdopodobnie znajduje się do dziś.

1991 Bugatti EB110 A4 93009 - Norev

I w zestawie z produkcyjnym EB110 GT:

Raczej rzadko pojawiają się u mnie prototypy, ale nigdy nie kryłem się z moją miłością do włoskiego Bugatti, a na dodatek udało mi się zdobyć tę miniaturą za dosłowny bezcen.
Przedstawiany model jest dość starą żywicą autorstwa Noreva. Nie udało mi się znaleźć z którego dokładnie roku pochodzi, natomiast norev wypuścił kiedyś całą serię modeli Bugatti z czasów Artiolego w formie żywicznej w ładnych, kartonowych opakowaniach. Była cała rodzina EB110, od pokazywanego przeze mnie prototypu, przez studium stylistyczne Benediniego, po modele przedprodukcyjne i produkcyjne EB110, oraz dodatkowo przepiękne EB112. O ile te pierwsze są dostępne na ebayu w europie, choć w dość wysokich cenach, tak EB112 nie udało mi się znaleźć nigdzie, a nie ukrywam, ze bardzo bym chciał żeby zasilił moją kolekcję.

Wracając jednak do miniatury, prezentuje się naprawdę świetnie. Widać trochę jej wiek chociażby ze względu na dość grube szyby, ale poza tym nie mam nic do zarzucenia. Piękny lakier, sporo fajnych detali i szczegółowe wnętrze i komora silnika. Świetny model!