ANDY - Włoska klasyka exclusive i nie tylko......

Najbrzydsze Ferrari jakie widziałem - właściwie można zamienić konia na lwa i mamy francuza.

Model bardzo ciekawy, ale zupełnie nie w moim klimacie. Jakoś ten doszywany tył średnio pasuje.
Matrix robi świetne rzeczy, ale ten chyba był robiony na szybkości, bo na zdjęciach wygląda słabo.

Ale jako ciekawostka super uzupełnienie kolekcji...

Marku - cieszy fakt że jednak coś spod znaku czarnego rumaka podoba Ci się Smile

IXO - ot, psikus....

Maćku, Łukaszu - dziękuję Smile

toner7, smigi - co do bryły to jest OK, światła i klapy lamp w normalnym odbiorze są również OK. Być może
ujęcie, perspektywa itp zniekształciło trochę odbiór wizualny. Faktycznym mankamentem jest za wąski rozstaw
tylnych kół. na razie nie ruszam tego.

Wiesiu - może nie do końca zmienisz konika na lwa, Peugeot aby dojść do podobnego designu potrzebował
jeszcze trochę lat Smile

A czy Ci się podoba to już Twój wybór. Dal mnie jest to kolejne ogniwo w kolekcji Ferrari Smile

And1 - model nie był robiony na szybko Smile

to tylko moje zdjęcia Smile

A dla mnie jest tak jak napisałe powyżej ...

Projekt Scarabeo powstał w połowie lat 60-tych. Mając fundusze AR postanowiła powrócić do sportu po przerwie od 1953 roku.
Pojazd miał bazować na silniku czterocylindrowym GTA z AR Giulietty, nowatorskiej ramie w kształcie litery H (Tipo 33), nietypowym
ustawieniu silnika zblokowanego ze skrzynią biegów i przeniesienia napędu na koła. Trzy zestawy zostały wysłane do OSI (Turyn).
Każde podwozie otrzymało inne nadwozie i inne pozycje kierowcy. Scarabeo zadebiutowało na Salonie Paryskim w 1966 roku.
Model przedstawia pierwszą wersję prototypu. Druga (żółta) miała inne nadwozie i kierownicę po lewej stronie. Trzeci koncept
to wyścigowy spider który w przeciwieństwie do dwóch poprzednich nie został ukończony. Pierwotnie zamierzano wykonać
niewielką serię produkcyjną ale skończyło się na prototypach. Zółty i spider znajdują się w muzeum Alfa romeo. Srebrne coupe
prawdopodobnie znajduje się w prywatnej kolekcji w Kanadzie.

O.S.I. - Officine Stampaggi Industriali (Warsztaty Formowanie Przemysłowego) zostało założone przez byłego szefa Ghia - Luigi
Segre i Arrigo Olivetti`ego w 1960 roku w Turynie. OSI funkcjonowało tylko przez 8 lat ale pozostawiło trwały ślad we włoskim
designie samochodowym. Anonimowo dla osi pracowali też min G. Michelotti, Tom Tjaarda, S. Sartorelli. W 1967 OSI zajęło się
tylko sztukaterią a później "znikło".

ALFA ROMEO O.S.I. SCARABEO 1600 1966

MATRIX 196 z 408 sztuk

Schludnie i bez niedoróbek wykonany modelik.
To że stylistyka jest jaka jest to już inna sprawa Smile

Na ostatnich zdjęciach wszystkie trzy prototypy.

Kapitalny model prototypowej Alfy. Ok!

Znów kawałek nieznanej dla mnie historii motoryzacji. Teraz przydałoby się, żeby Matrix wydał pozostałe dwa prototypy... Wink

Rewelacja. Bardzo podobna do Ferrari 250 Breadvan. A bez tylnej klapy jeszcze lepiej.

Mafo, And1 - dziękuję Smile

W 1954 roku na Salonie Paryskim Maserati po raz pierwszy pokazał kolejną ewolucję A6, A6G 2000.
Jego wyróżniającą cechą techniczną był silnik, który, choć wciąż miał 2 litry, był zasilany potrójnymi
gaźnikami Webera i był DOHC.
Przed opuszczeniem firmy Ernesto Maserati skonstruował sześciocylindrowy silnik o pojemności 1,5 litra
i zamontował w sportowych samochodach Maserati A6.
Zarządzane przez rodzinę Orsi zakłady Maserati wprowadziły do sprzedaży dwumiejscowe
coupe i kabriolety A6 o mocy 65 KM w 1948 roku. Trzy lata później sześciocylindrowy silnik o pojemności
2,0 litra został zamontowany w samochodzie drugiej generacji, znanym jako A6G. Generował 100 KM.
Pierwsze sztuki karosowało Zagato i Frua. Zbyt spartańskie Zagato i zbyt futurystyczne Frua nie do końca
przypadło Klientom do gustu i końcówka produkcji należała do Allemano. A6G 2000 karosowane były również
przez Vignale, Pinin Farinę, Ghia i Bertone. W sumie wyprodukowano w latach 1954-1957 60 szt. A6G 2000
z czego Allemano 21 sztuk.

MASERATI A6G 2000 ALLEMANO COUPE 1956

NEO

Piękny modelik pięknego samochodu z pięknego okresu włoskiego designu Smile

Andy podaj stronę gdzie go nabyłeś, oczu oderwać nie idzie (Matko boska ale cudo)

Piękny... po prostu piękny... Ok!

Tu wszystko pasuje, coś pięknego Smile

SCARABEO wspaniały,
Maserati piękny
Ok!

...czy na odwrót, sam już nie wiem Smile

Samochód sam w sobie jest bajeczny. Model także. Znowu najbardziej podoba mi się wnętrze i dbałość o detale. Bajka 👍

Jaca - jeszcze do niedawna był w MCW w bardzo dobrej cenie.
Miałeś się spotkać na Targach - i co....?

Mafo, OpelFAN, And1 - dziękuję, zarówno model jak i oryginał zasługuje na pochwały Smile

zetorski - faktycznie trudna decyzja Smile

dwa różne przeznaczenia ale obydwa modele są intrygujące.

Piękne Ferrari 250 GTE 2+2 to pierwsze wyprodukowane w większej ilości czteroosobowe auto marki.
Po raz pierwszy zaprezentowane zostało publicznie podczas wyścigu 24 Hours Le Mans w 1960 roku.
Sześć miesięcy później model został oficjalnie zaprezentowany na paryskim salonie. Choć miało ten sam
rozstaw osi, co legendarny 250 GT LWB TdF i wyposażone zostało w podobny silnik Colombo V12, nie
było jednak akceptowane przez wszystkich. Konserwatywni klienci marki twierdzili, że prawdziwe Ferrari musi
być dwuosobowe i nawet prędkość maksymalna na poziomie 240 km/h nie była dla niech argumentem. Aby
samochód był wygodny dla czterech osób, inżynierowie Ferrari musieli wprowadzić kilka zmian w istniejącej
platformie 250. Udało im się to dzięki przesunięciu silnika samochodu do przodu oraz poszerzeniu rozstawu
kół. Dzięki nadwoziu zaprojektowanemu przez Pininfarinę, konstrukcja 250 GTE 2+2 była nie tylko pełna
elegancji, ale także natychmiast rozpoznawalna jako Ferrari. Ferrari wyprodukowało 954 egzemplarze
i trzy nieco różne warianty modelu w ciągu czterech lat produkcji.
Jako pierwszy seryjny model 2+2 Ferrari, 250 GTE był produkowany w trzech dyskretnie zmienionych
seriach w latach 1960-1963 i był jak dotąd najlepiej sprzedającym się modelem producenta.

Mało znanym epizodem w karierze Ferrari 250 GTE była jego służba w rzymskiej policji. W 1962 roku,
po kilku wielkich sukcesach przeciwko mafi, ówczesny prezydent Republiki Włoskiej Giovanni Gronchi
zorganizował ceremonię na cześć policji. Podczas ceremonii zapytał wówczas oficerów co chcieli by
w nagrodę, na którą jeden z nich odpowiedział ze śmiechem: Ferrari.
Gronchi potraktował tę prośbę bardzo poważnie, a Enzo Ferrari , jako mądry biznesmen, zgodził się
przekazać dwa Ferrari 250 GTE rzymskiej policji (miał nadzieję, poza profitami wizerunkowymi,
wyposażyć w swoje pojazdy policję). Gdy tylko GTE dotarły do Rzymu, jeden z dwóch samochodów miał
śmiertelny wypadek, a wrak został przewieziony z powrotem do Modeny i zniszczony przez zawsze bardzo
przesądnego Enzo. Drugi model (numer podwozia: 3999) powierzono oficerowi o nazwisku Spatafora.
Ten ostatni zaimponował wszystkim podczas testów, które odbyły się w Modenie kilka dni wcześniej,
że sam Enzo zaproponował mu miejsce w teamie wyścigowym. Spatafora odmówił, stwierdzając:
"Jestem policjantem, jeżdżę tylko radiowozami".
Samochód był eksploatowany w rzymskiej policji do 1968 r., Został sprzedany na aukcji w 1972 r.
osobie prywatnej. Podczas swojej 6-letniej kariery był niekwestionowaną gwiazdą Rzymu. Legenda głosi,
że przestępcy czasami płacili Spataforze za ściganie ich Ferrari. Jednak nigdy nie zostało to potwierdzone.

FERRARI 250 GT/E 2+2 COUPE PININFARINA 1960

MATRIX limit 94 z 408

Piękny modelik, praktycznie bez niedociągnięć. Matrix wypuścił go w trzech kolorach.

cdn....

Absolutnie przepiękne, cudownie proporcjonalne auto (i rzecz jasna model). Stylistyka, która nie wzbudza chyba kontrowersji a tylko duże i wielkie zachwyty...

Piękny samochód i kapitalnie zrobiona miniaturka. Jestem znów pod wrażeniem jak firmy potrafią odwzorować szczegóły i detale w modelach.

Modelik zachwycający,
i fajna ciekawostka - epizod policyjny
Smile