Kultowe autobusy i ich historia

grzes napisał:

To chyba powinno być normalne, że się oddaje towar wadliwy, w zamian dostając pełnowartościowy.

Powinno być i zwykle jest, ponieważ sprzedawca jest poniekąd tylko pośrednikiem. Co innego wydawca. Faktem jest, że kilka razy reklamowałem jakieś drobiazgi w prenumeracie Kultowych Aut i zawsze przysyłali nowy egzemplarz bez konieczności odsyłania wadliwego. Dlatego "niestety", bo tak masz dwa modele (z czego jeden niepełnowartościowy), a drugi dobry. A tak masz tylko ten dobry.
Niepełnowartościowy można sprzedać za niższą cenę, albo wykorzystać przy wprawianiu się np. przy przemalowywaniu modeli. Jest pole do zastosowań.

BUSSING napisał:

Przyjemnie się czyta zeszyt do numeru 60 o Stonce. Podoba mi się ta proza. Moim zdaniem autor ma talent literacki. Maluje słowami obrazy, sytuacje. (...) Podoba mi się, że te zeszyciki pełnią funkcję edukacyjną.

Jeżeli założymy, że gazetki z modelami wychodzą w kioskach, aby rodzice je mogli kupować dzieciom, to OK. Bajeczki są na miejscu. Jednak jeżeli to ma być dla szerokiego spektrum wiekowego, to powinno zawierać dużo więcej niż pitu-pitu. Nawet trochę starsi chłopcy już są ciekawi co i jak, jak szybko jechało, ile paliło itd. Chcieliby czytać o ważnych sprawach.

I przede wszystkim jeśli numer dotyczy autobusu A, to jest od deski do deski o A, a nie to co często robią, że pół gazetki jest o autobusie N, Y, Z, które z PRL-em nie mają nic wspólnego.

O autobusie "A" można doczytać w innych źródłach, których teraz nie brakuje ( książki, autoryzowane artykuły, publikacje w internecie ).
Na tym właśnie polega studiowanie: zbierasz informacje z różnych źródeł, konfrontujesz, wyciągasz wnioski. Masz wątpliwości - możesz dopytać. Choćby tu na forum😉

To, że wspominają w jednym zeszycie o innych markach to dobrze. To wzbudza zainteresowanie. Znów sięgniesz do innych źródeł, poczytasz.

Zeszyt o Stonce jest moim zdaniem ciekawie przygotowany. Wspomniano o wierszu z epoki. Fajnie, że w sprytny, przystępny sposób budowana jest otoczka ,( tło ) wokół modelu. Samochód nie powstawał w próżni. Na jego zaprojektowanie, przetestowanie i wyprodukowanie miało wpływ wiele czynników politycznych, ekonomicznych itd. Zeszyt do Stonki fajnie buduje to tło. Sięgnę np. teraz po jakiegoś autora z nurtu socrealizmu. Poczytam, przypomnę sobie jak to było ( mając oczywiście na uwadze oficjalną propagandę w tym okresie i starając się czytać "między wierszami" treści, które niejeden autor w sposób sprytny i inteligentny "przemycił i zagrał na nosie" powszechnej wówczas cenzurze ).
Szczególnie utwory "Robotnicy" i "Pierwszy krok w chmurach" mistrza Marka Hłaski, potępionego później przez komunistów.
Więcej o produktach z Jelcza doczytam natomiast w książce pana Wojciecha Połomskiego i w "Polskich konstrukcjach motoryzacyjnych".

Pamiętam PRL ( dobiegam 50-tki ) ale zeszyty do kolekcji czytam z przyjemnością. To lektura dla szerokiego spektrum czytelnika. Takie jest moje zdanie, którego nie narzucam innym😉

Dziękuję koledze przemotz280 za wypowiedź. Szanuję też jego zdanie

No tak ,jak ktoś dobiega 50-ki,to uważa ,że zna lepiej motoryzację i jej tło w PRL od prawie 70-latka,który pamięta jeszcze pojazdy Studebaker używane w WP.Dla mnie samochód Warszawa był moją nauką jazdy,a potem miejscem pracy.Za kierownicą różnych Starów też się siedziało.Tak więc są to moje wspomnienia.Taką stonką jeździło się z pracy rodziców nad morze i to było święto bo częściej zabierały nas na takie wycieczki zwykła ciężarówki z ławkami.
Tak więc może młodym się wydawać,że taki opis w zeszycie to jedyna prawda.Do tego ideologiczny podtekst i mamy już wizję marszala z kolorowymi telewizorami już w latach 50-tych ,internetem i komórkami w latach 60-tych, bo na zachpodzie oczywiście tak było ,tylko u nas zabraniano.Młodzy satyrę Barei też uważają za prawdę tamtych czasów, a puste półki lat 80-tych za okres całego PRL.Tak więc dalej uważam,że autorzy broszurek powinni skupić się na bardziej szczegółowym opisie modelu ,a nie tworzyć trochę naciąganej wizji tamtych lat.A tak przy okazji ,to wyczuwam,że to forum ma kilku znawców tematu ,którym należa się pokłony a reszta może jedynie wysłuchiwać ich polemik,bo zaraz zostaną ustawieni w szeregu.Widziałem to na innych forach,gdzie kończono peanami na cześć prezesa/administratora/.Fora te już przeszły do historii.

Dziękuję za wypowiedź starszego Kolegi. Nie wiem wszystkiego o motoryzacji. Pozdrowienia dla forumowicza również ze Szczecina👍

Wiele słów na temat gazetki , o jej bezsensowości lub przeciwnie , o autobusach X Y Z , o tym kto wie więcej bo jest starszy od tego młodszego co wie mniej .

Czy naprawdę dyskusja w tym temacie sięgnęła dna ?

Potrafiliście przez kilka stron dyskutować o różnicach w autobusach Bussing i Mercedes .

A gdzie merytoryczna dyskusja na temat modelu Stara Stonki ?

Jeżeli nie ma chętnych , to może parę słów ode mnie , wiem ,że nie jestem lubiany na forum i moje wypowiedzi nie są traktowane poważnie , ale może wytrzymacie .

Model , najmniejszy w tej serii jest jednym z najlepszych o ile nie najlepiej wykonanych modeli . Jest dość dokładnie odwzorowane podwozie , zawieszenie przednie i tylne , wał kardana , ukłąd wydechowy oraz stopnie , kabina o dobrze zachowanym kształcie ramki okien i wycieraczki bardzo delikatne , osłona atrapy , moim zdaniem , dodaje uroku modelikowi , ma zachowaną strukturę pokrowca z charakterystycznymi klapkami , błotniki zakończone chlapaczami , które trzeba pomalować , zabudowa też wydaje się proporcjonalna , zachowane szczegóły ,listwy i migacz ramieniowy pomalowane precyzyjnie , bez niedomalowań i zacieków , a także charakterystyczne malowanie tylnego zderzaka . W moim odczuciu dał bym modelowi 10/10 punktów .
Ale to moje zdanie .

jat02 napisał:

A gdzie merytoryczna dyskusja na temat modelu Stara Stonki ?

A zauważyłeś, że podobnie było po ukazaniu się Ikarusa 280?
Kilka stron dyskusji o cwaniakach, Januszach, szwagrach i dziesiątki innych żali, ale o samym modelu niewiele...

Stonka ogólnie bardzo ładnie zdetalowana, jak napisałeś, choć mnie nie do końca przekonuje zasłonięta chłodnica.
Szczęściem sam czarny element jest plastikową wstawką, którą da się zastąpić siateczką.

[quote="grzes"]

jat02 napisał:

Kilka stron dyskusji o cwaniakach, Januszach, szwagrach i dziesiątki innych żali, ale o samym modelu niewiele...

No bo nie każdy miał to szczęście i upolował model, no to jak się wypowiadać o jego jakości? W myśl zasady "nie znam się, to się wypowiem"? Wink

ale ci co mają , jakoś niechętnie dzielą wrażeniami

Kolego jat02 , skąd te frustracje? 😉
Przecież Tobie też zdarza się milczeć pomimo wprost zadanych pytań...

W dzień debiutu Ikarusa poszedlem za radą użytkownika tego forum i zamówiłem w okolicach południa prenumeratę póki jeszcze była opcja od nr. 59.
Dziś przyszła mi paczuszka od DEA a wewnątrz tylko jeden model i faktura na 37zł: Ikarus 280 Smile

Elegansio

Model autobusu Ikarus 280. Był omawiany. Treści te zagubiły się w nawale praktycznych, bieżących informacji spływających "z frontu" typu jak kupiłem, gdzie można kupić, nie kupiłem etc. Wcale się nie dziwię. Model budzący najwięcej emocji w tej kolekcji jak do tej pory. Ale na pocieszenie powiem, że sytuacja na Węgrzech była IDENTYCZNA. Przejrzałem różne fora, podpytalem kolegów. Ludzie byli rozżaleni, że tam też ukazało się bardzo mało modeli albo nie dotarły wcale do wielu punktów. Nawet w Budapeszcie. Komentarze były identyczne. Przekleństwa również. No może bardziej dobitnie, tj. w "krótkich żołnierskich słowach" przywitany był forumowicz, który pochwalił się, że kupił na raz trzy modele..( brakło innym 😡 ) Węgrzy to Naród z temperamentem😉 Ale co się dziwić. Kolega, który produkował te autobusy w Ikarusie też miał wielkie problemy z nabyciem modelu. W końcu córka przyjaciela, studentka, objechała cały Budapeszt i znalazła gdzieś w kiosku, przy linii metra.

Ale o modelu: pytam wszystkich na Węgrzech jaki to podtyp. "W waszych barwach, to 280.26" - mówią. "Jak był wydawany przez Atlasa, w kolorze żółtym, uznaliśmy go za 280.33." To jest niewielka skala. Nie zwracajcie uwagi, że deska rozdzielcza jest sprzed roku 1976. Widać, że forma dla pierwszego członu modeliku przegubowego była ta sama co dla modelu 260, z wczesnych lat 70-tych.
Tylna lewa klapa za trzecią osią wskazuje na 280.33. Na koło zapasowe czy części zamienne. Nasze 280.26 nie miały. Sowiecki kierowca musiał być jak sowiecki desantowiec: bardzo samodzielny. Trasy miejskie czy podmiejskie były często bardzo długie. Drogi dużo gorsze niż u nas. Stąd kierowca był zdany tylko sam na siebie. Musiał umieć wiele rzeczy naprawić samemu.

Te modeliki są udane, sprawiają radość. Tylne lampy może są lekko większe względem tylnej ścianki niż w oryginale ale to nie razi.

Tylna klapa za trzecią osią w modelu, który ma "udawać" podtyp 280.26 też mi nie przeszkadza🙂

Zobaczcie od którego numeru można zamówić aktualnie prenumeratę. Obecnie można ją zamówić od nr. 63,64,65,66,67,68. Czyżby modelu nr. 62 tj. Ikarus 620 też miało być mało??

Tej 620 nie będzie dużo bo one są już od bardzo dawno na rynku ,pojawiły się jako nr specjalny w KAP ,potem był w gablotkowej kolekcji Atlasa, cały czas go można kupić w sklepach modelarskich i nie tylko w okolicach 25/30 zł więc z tym modelem Dea nie poszaleje.

Gość

Przeciek z diecast collections:

Numer 62 - Nissan U690

Znowu powrót do pojazdów nigdy niewidzianych u nas w PRL.